ห้องหนึ่ง ณ.หอพักอาคาร5 มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคใต้
คืนหนึ่งของ long weekend ที่เด็กกลับบ้านเกือบหมดหอ
ในปีใดไม่ปรากฏ มีนักศึกษาที่มีอาการทางประสาทคนหนึ่ง
เครียดเรื่องเรียนจนคลุ้มคลั่ง
และฆ่าตัวตายโดยการกรีดข้อมือ............
รูมเมทพบศพหลังจากกลับจากบ้าน
สภาพศพ : กำลังอืด โกนหัวออกหมด นิ้วมือซ้ายถูกตัดกองอยู่แถวๆนั้น
ทางมหาลัยสั่งปิดหอ
ปิดเรื่องทุกอย่างและนิมนต์พระมาสวดหลายครั้ง.............
ยังมีแต่เสียงร้องไห้และเสียงกรีดร้องยามดึกที่ไม่รู้จะปิดยังไง............
หลายปีผ่านไป...........หอ5เปิดให้นักศึกษาเข้าพักอีกครั้ง
มีข่าวลือเริ่องผีเหมือนกับทุกหอแต่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น
จนกระทั่ง......... คืน long weekend ที่เด็กกลับบ้านเกือบหมดหอ
ณ.ห้องที่เกิดเหตุตามที่กล่าวมาตอนต้น
เวลาประมาณตี3 บรรยากาศเงียบสงัดเหมาะแก่การอ่านหนังสือ
ในความคิดของบางคน นักศึกษาคนหนึ่งนั่งหลังพิงเตียงอ่าน
หนังสือฆาตกรรมสยองขวัญอยู่คนเดียว
ณ.ห้องที่เกิดเหตุตามที่กล่าวมาตอนต้น
เวลาประมาณตี3 บรรยากาศเงียบสงัดเหมาะแก่การอ่านหนังสือ
ในความคิดของบางคน นักศึกษาคนหนึ่งนั่งหลังพิงเตียงอ่าน
หนังสือฆาตกรรมสยองขวัญอยู่คนเดียว
รูมเมทกลับบ้านหมดแล้ว.......เป็นคืนที่เงียบจริงๆ.........
เงียบจนใด้ยินเสียงแปลกๆ เป็นเสียงกุกกักน่ารำคาญ
เขาเริ่มหาที่มาของเสียง เสียงนั้นดังขึ้นเรื่อยๆจากโต๊ะของเขา
คล้ายกับมีอะไรบางอย่างพยายามดันออกมาจากในลิ้นชักโต๊ะที่ล้อกอยู่!!!!
มันเริ่มดันแรงขึ้นทุกที!!!!!!!
เขาใด้แต่นั่งตะลึงมองลิ้นชักที่สะเทือนตามแรงที่ดันออกมา
จนในที่สุดก็เปิดออก!!!!!!มือที่ไม่มีนิ้วเกาะอยู่ที่ขอบลิ้นชัก
แล้วหัวที่ไม่มีผมและร่างที่พองกลมก็โผล่ตามมา!!!!!!!
แล้ว มันก็พูดอย่างสยดสยองว่า
โนบิตะ นายล็อกลิ้นชักทำไม
อั๊ง อัง อัง โตะเต๊โมดาอิ๊คุ โดระเอ...ม่อน....
ถ่าแด้ม ถ่าแด้ม ถ่าแด้ม อิ อิ ^_^
|