|
เขาอยากให้ช่วยกันส่งต่อ ... จนกว่าผู้ก่อการร้ายจะได้อ่าน
บทความของผู้ถูกระเบิดที่หาดใหญ่ :
> > >>
> > >>ผมชื่อนายธีรภัทร์ ธรรมรัตน์พงศ์ อายุ 16 ปี เรียนอยู่ชั้น ม.5
> > >>โรงเรียนแสงทองวิทยา
> > >>อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา บ้านของผมมีกันอยู่ 7 คน คือ พ่อ พี่สาว
> > >>ป้า 2
>คน
> > >>อาหนึ่งคน และก็มีพี่ชายทำงานอยู่ที่กรุงเทพฯ วันนั้นผมกับครอบครัว
> > >>ยกเว้นคุณพ่อ
> > >>ไปกินสุกี้เอ็มเคที่ห้างคาร์ฟูสาขาหาดใหญ่
> > >>พอกินเสร็จแล้วก็ออกไปเดินเที่ยวที่เปิดท้าย
> > >>ด้านหน้าคาร์ฟู
> > >>พอเดินเสร็จกำลังจะกลับไปเอารถข้างในคาร์ฟูก็ถูกระเบิดสวนออกมา
> > >>หลังจากนั้นรถพยาบาลก็มารับทุกคนไปส่งที่โรงพยาบาล
> > >>โดยผมกับพี่สาวถูกส่งไปที่
> > >>โรงพยาบาลสงขลานครินทร์ ป้ากับอาถูกส่งไปโรงพยาบาลกรุงเทพ
> > >>ส่วนป้าอีกคนหนึ่งถูก
> > >>ส่งไปที่โรงพยาบาลหาดใหญ่
> > >>แต่หลังจากนั้นอีกอาทิตย์นึงก็ย้ายมาอยู่กับป้าและอาที่
> > >>โรงพยาบาลกรุงเทพ
> > >>
> > >>วันแรกอาการของทุกคนบาดเจ็บสาหัสต้องเข้าไปในห้องไอซียู
> > >>ซึ่งคนที่อาการหนักที่สุดคือผม
> > >>ผมถูกระเบิดที่ขาขวาทำให้ต้องตัดทิ้ง
> > >>ส่วนขาซ้ายเนื้อหน้าแข้งหลุดไปจนเห็นกระดูก และ
> > >>กระดูกหน้าแข้งซ้ายหักหลายท่อน เนื้อที่มือขวาและสะโพกขวาหลุด
> > >>ปอดฉีกจนมีเลือดออก
> > >>ทั้งสองข้าง ต้องใส่ท่อและเครื่องช่วยหายใจ กระเพาะถูกสะเก็ดระเบิด
> > >>มีเลือดออกภายใน
> > >>ช่องท้อง ต้องผ่าตัดหน้าท้องมีแผลยาวประมาณ 15 - 20 ซม. ณ
> > >>วันนี้ผมได้รับการผ่าตัด
> > >>ไปแล้วทั้งหมด 7 ครั้ง
> > >>ขณะนี้มีการติดเชื้อจากกระดูกที่ขาข้างซ้ายและมีเนื้อตายที่ขาข้างขวา
> > >>การรักษาขั้นต่อไปคือ ขูดเอาเนื้อตายที่ขาขวาออก
> > >>แล้วก็เริ่มหัดใส่ขาเทียม
> > >>นอกจากผมแล้ว
> > >>ยังมีพี่สาว ป้า 2 คนและอาอีก 1 คน
> > >>สำหรับพี่สาวโดนสะเก็ดระเบิดที่ขาและลำตัว กระดูก
> > >>ข้อเท้าขวาแตก กระดูกนิ้วหัวแม่โป้งที่เท้าขวาหัก เนื้อที่สะโพกซ้ายหลุด
> > >>ขณะนี้หนังที่ข้อเท้าซ้าย
> > >>ติดไม่ดีจึงต้องทำการปะหนังใหม่อีกครั้ง
> > >>
> >
> >>สำหรับป้าที่ย้ายมาจากโรงพยาบาลหาดใหญ่ถูกสะเก็ดระเบิดที่ขาและถูกฝังอยู่
> >>ในช่
>องท้อง
> >
> >>ซึ่งแพทย์ได้ทำการผ่าตัดแล้วแต่ยังเหลือสะเก็ดระเบิดอีกส่วนหนึ่งไม่สามาร
> >>ถเอา
>ออกมาได้
> > >>ซึ่งขณะนี้อาการดีขึ้นมากแต่ต้องทำกายภาพบำบัดทุกวันจนกว่าจะหายเป็นปกต
> > >>ิ
> > >>ส่วนป้า
> > >>อีกคนหนึ่งเอ็นที่นิ้วชี้ขาด
>และเนื้อที่สะโพกขวาเลยไปจนถึงขาอ่อนหลุดออกไป
> > >>และมีอาการ
> > >>แผลติดเชื้อ ซึ่งแพทย์ได้นำหนังมาปะบริเวณแผลแล้ว
> > >>ขณะนี้กำลังดูอาการว่าหนังที่นำมาปะ
> > >>ติดดีหรือไม่ เพื่อจะได้ทำกายภาพบำบัดต่อไป
> > >>ในส่วนของอาที่อยู่โรงพยาบาลกรุงเทพถูก
> > >>ระเบิดทำให้นิ้วเท้าขาดไป 2 นิ้วและกระดูกแตก
> > >>นอกจากนี้ยังมีสะเก็ดระเบิดฝังอยู่ในร่างกาย
> > >>ใกล้หัวใจไม่สามารถเอาออกได้
> > >>ขณะนี้หมอให้ทำกายภาพเพื่อฟื้นฟูกล้ามเนื้อสักระยะจึงจะสามารถกลับ
> > >>บ้านได้
> > >>
> > >>ผมกลัวการผ่าตัด เพราะทุกครั้งหลังออกจากห้องผ่าตัด
> > >>ผมจะปวดแผลจนร้องไห้ทุกครั้ง
> > >>นอกจากนี้ผมกลัวเข็มฉีดยา ทุกวันนี้ผมไม่ค่อยกล้าดูแผลตัวเอง
> > >>ผมกลัวเจ็บ
> > >>ผมไม่อยากเจ็บ
> > >>อีกแล้ว ผมอยากให้ตัวเองหายเร็วๆ อยากกลับบ้านแล้ว อยากไปโรงเรียน
> > >>อยากไปเจอเพื่อนๆ อยาก
> > >>ไปเที่ยว อยากเดิน อยากวิ่ง อยากเตะฟุตบอล อยากเล่นบาส อยากว่ายน้ำ
> > >>อยากตีปิงปอง อยากกลับ
> > >>ไปใช้ชีวิตแบบปกติ แต่ตอนนี้ผมทำไม่ได้ ผมต้องอยู่รักษาตัวในโรงพยาบาล
> > >>จนกว่าจะเดินได้อีกอย่างน้อย 3 เดือน
> > >>ซึ่งทำให้ผมไม่สามารถไปเรียนกับเพื่อนๆได้ตามปกติ
> > >>ซึ่งตอนนี้โรงเรียนก็เปิดเทอมแล้ว เพื่อนๆก็ไม่ว่างมาเยี่ยม
> > >>ส่วนพี่ชายของผมก็ต้องลาออก
> > >>จากงานประจำซึ่งทำอยู่ที่กรุงเทพเพื่อมาช่วยคุณพ่อดูแลครอบครัว
> > >>ส่วนคุณพ่อก็ต้องปิดร้าน
> > >>เพื่อมาโรงพยาบาล ทำให้ครอบครัวขาดรายได้
> > >>
> >
> >>พวกเราต้องขอขอบคุณห้างคาร์ฟูอย่างสูงที่ช่วยรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในการรัก
> >>ษาพย
>าบาล
> > >>จนกว่าแพทย์จะยุติการรักษาทั้งหมดทุกคน และยังช่วยหาพี่เลี้ยงมาดูแลถึง
> > >>3
>คน
> > >>ซึ่งจริงๆแล้ว
> > >>ห้างคาร์ฟูเป็นผู้เสียหายด้วยซ้ำ
> > >>ไม่น่าที่จะต้องมารับผิดชอบอย่างนี้เลย
> > >>ขอบคุณคุณหมอและ
> > >>พี่ๆพยาบาลทุกคนที่ช่วยกันดูแลรักษาอย่างใกล้ชิด ขอบคุณ MKสุกี้
> > >>ที่ส่งของอร่อยๆมาให้ทาน
> > >>ทุกวัน
> > >>และต้องขอขอบคุณน้ำใจของทุกคนที่บริจาคเงินช่วยเหลือให้กับครอบครัวของผม
> > >>
> > >>ผมขอให้การเสียเลือดเสียเนื้อ ความเจ็บปวด น้ำตา ความพิการ
> > >>การสูญเสียทั้งหมดของพวกเรา
> > >>ให้ได้รับการหันหน้าเข้าหากันของทุกฝ่าย
> > >>เพื่อยุติความขัดแย้งโดยสันติวิธี
> > >>ความรุนแรงไม่สามารถแก้ไข
> > >>ความขัดแย้งได้ ความตายของผู้กระทำผิดไม่สามารถทดแทนสิ่งที่สูญเสียไปได้
> > >>ผมไม่ต้องการให้มีผู้
> > >>เคราะห์ร้ายเหมือนครอบครัวผมเพิ่มขึ้น
>ผมเชื่อว่าปัญหาทุกปัญหามีทางแก้ไขเสมอ
> > >>ผมขอฝากให้ทุกฝ่าย
> > >>ทุกหน่วยงาน
> > >>ทั้งภาครัฐและเอกชนร่วมมือร่วมใจกันแก้ปัญหาไฟใต้ให้สงบโดยเร็ว
> > >>ที่สุด สุดท้ายนี้ผมขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือจากทุกคน
> > >>ที่ได้ช่วยกันบริจาคเงินเพื่อพวกผม ขอให้ผล
> > >>บุญอันนี้สะท้อนกลับไปถึงคนไทยทุกคนให้มีความรักชาติ ความสามัคคี
> > >>รวมพลังเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันครับ
ไม่รู้พวกหนักแผ่นดินเหล่านั้นจะเข้าใจ ความรู้สึกของผู้รับเคราะห์ตาดำๆคนนี้ไหม
แต่ถ้าเป็นพวกมันโดนมั่งก็คงออกมาโวยวายแก้แค้น แต่คนไทย โดนไม่เป็นไรใช่ไหม
นี่หรือ อุดมการณ์ ก่อการเพื่ออะไร เลิกเถอะ หันมาหาทางออกโดยปัญญาชนเขาทำกันน่าจะมีเกียรติกว่า "ลอบกัด" ลอบขโมยกิน คนไทยด้วยกัน
==============================================================
อ่านแล้วได้แง่คิดอะไรไหมครับ แต่ผมอยากเอาอะไรปาหัวคนหัวล้านๆอีกแล้ว
|
ได้เมล์มาจากเพื่อนครับ ค่อนข้างเครียด
