แม่สวดมนต์ให้ทุกวันเลย ย่าก็เหมือนกัน ตั้งใจเรียนนะลูก เรามันจน
-จงเป็นอย่างธงบนยอดเสา อย่างเป็นอย่างยอดเสาธง
-"เดี๋ยวฉันก็จะไปแล้ว ไม่ต้องมาห่วงฉันหรอก ว่าแต่อนาคตแกล่ะ ฉันยังเป็นห่วงอนาคตของแกนะ" พ่อผมครับ
-หน้าอย่างนี้ ใครจะเอาวะ
-ตอนนั้นเราจะไปดรอปเรียนอะ แล้วแม่เราก็ถามเราว่าจะให้ไปด้วยไหม
เราก็บอกว่าไม่ต้องหรอก กลัวแม่ต้องมานั่งรอเราเพราะว่ามันนาน แม่ก็เลยบอกว่า
" ไม่เห็นเป็นไรเลย ขนาดแม่ท้องหนูมาตั้ง 9 เดือน แม่ยังรอได้เลย" สำหรับเราตอนนั้นเหรอ
ก็เป่าปี่เลยดิ มันไม่รู้จะพูดยังงัยอะ ร้องไห้เลย
-"ไม่รู้ว่าชีวิตแม่จะเป็นยังไงถ้าไม่มีลูก"
-ทำไมคนเราต้องเกิดมาด้วยนะ เกิดมาแล้วก็ต้องตาย ถ้าแม่จะตาย
แม่ขอให้ตายทั้งครอบครัวไปพร้อมๆกันเลยดีกว่า จะได้ไม่ต้องจากไปที่ละคน" - แม่
-"คนเราหน่ะต้องมืออ่อน แต่อย่าตีนอ่อน นะลูก..."
-"เฮ้ย!! เพื่อนไม่ได้มีไว้ร่วมสุขอย่างเดียวนะเว้ย.."
-" วันใดที่เธอมีความสุข เธออาจจะลืมคนๆนี้ไปเสียก็ได้
แต่หากวันใดก็ตามที่เธอมีความทุกข์ ก็ขอให้เรามีส่วนแบกรับความทุกข์นั้นกับเธอด้วย "
-"พ่อกับแม่เกิดมาก็เพิ่งเคยเป็นพ่อแม่คนหนแรก....ไม่เคยมีใครบอก
ใครสอนพ่อนี่ว่าต้องเลี้ยงลูกยังไงถึงจะถูก....ถ้าวันนี้พ่อทำอะไรผิดไป...ลูกยกโทษให้พ่อได้ไหม"
-อยากบอกว่า คุณทุกคนที่ยังมีแม่
คุณโชคดีกว่าผมมากมายนัก
เพราะฉะนั้นหากคุณรักแม่ จงบอกและ
แสดงออกให้ท่านรู้
จวบจนทุกวันนี้ ผมยังไม่อยากเชื่อเลยว่า
แม่ผมเสียแล้ว........
แม่ผมไม่เคยพูดในสิ่งที่อ่อนหวาน
จรรโลงใจให้ผมน้ำตาไหลได้
แม่มีแต่ คำพูดซื่อ ๆแถมบางคำอาจจะไม่ชัดด้วยซ้ำ
เพราะแม่เป็นคนจีน
แม่ที่มีแววตาที่เต็มไปด้วยความรักอย่างมากมาย
เวลามองผม
แม่ที่มีการกระทำที่แสดงถึงความห่วงใย รักใคร่
ในตัวลูกอย่างมากมาย
เช่น ตื่นมาห่มผ้าห่มและสวมถุงเท้าให้ตอนดึก
เมื่ออากาศหนาว ๆ
ตักกับข้าวดี ๆ อร่อย ๆ ให้ลูกเสมอ ๆ
ส่วนแม่จะทานอาหารที่ลูกไม่ชอบ
เวลาผมไม่สบาย ผมตื่นมาทีไร
จะเห็นแววตาที่ห่วงใยของแม่มองมาที่ผมเสมอ
เหมือนกับว่าแม่ไม่ได้นอนเลย.
และที่ผมจำได้แม่นยำที่สุด ก็คือผมรอดตายเพราะแม่
มาครั้งหนึ่ง เมื่อผมเป็นโรคตับแต่หมอบอกว่า
ผมเป็นโรคกระเพาะ แม่เซ้าซี้กับหมอ
ขอตรวจเลือด จนหมอรำคาญและ
ให้ตรวจเลือดผลปรากฎว่าผมเป็นโรคตับจริง ๆ
ทั้ง ๆ ที่ แม่ไม่มีความรู้ทางด้านแพทย์
แม้แต่น้อย ..ผมเสียใจที่ไม่อาจได้มีโอกาส
ตอบแทนแม่ โดยเซ้าซี้ให้คุณหมอตรวจแม่ผม
อย่างละเอียดก่อนที่แม่ผมจะเสีย เพราะแม่ผมเสียด้วย
โรคหัวใจอย่างเฉียบพลัน นอนหลับไปอย่างสงบบนที่
นอนของแม่เอง ไม่มีอาการเตือนล่วงหน้า
อยากบอกแม่ว่าผมรักแม่มากที่สุด
และเมื่อผมคิดถึงแม่ทีไร
ผมก็ยังน้ำตาซึมอยากจะร้องไห้เสมอ ๆ
อยากทวงสัญญาที่แม่ให้ไว้กับผมว่า
จะมาเลี้ยงลูกผมไง ทำไมไม่รักษาสัญญาละ
รักแม่ครับ
-"ดูแลตัวเองดีๆนะลูก ความรู้ที่มีก็ใช้ให้มันเกิดประโยชน์
ยายไม่มีการศึกษาความรุ้น้อย คนมันดูถูกเยอะ แต่ยายไม่อยากให้ใครมาดูถูกหลานของยาย
ดูแลตัวเองดีๆนะลูกนะ คุณพระคุ้มครอง"
-"แม่เชื่อว่าลูกแม่เป็นคนเก่ง ลูกแม่ทำได้"
-"ลูกรู้มั้ย...ตอนหมอให้พ่ออุ้มลูกครั้งแรก ลูกร้องไห้
เสียงดัง ในใจพ่อคิดว่าพ่อพอแล้ว มีลูกคนนี้พ่อพอแล้ว"
-หน้าห้องผ่าตัด
"รอพ่ออยู่ตรงนี้นะลูกเดี๋ยวพ่อรีบออกมาไม่นานก็เสร็จแล้วอย่าไปไหนนะ พ่อรักหนู"
แล้วพ่อก็ไม่เคยได้ออกมาอีกเลย........
|