THE STORY OF MAZDACLUB THAILAND
MAZDA CLUB THAILAND
เรื่องนี้มันเริ่มเมื่อซัก..สองปีกว่าๆเห็นจะได้ ในยุคนั้นเป็นยุคที่ห้องรัชดา ของพันทิพ.คอม เข้าสู่ยุคบูมสุดขีด เป็นยุคของการเกิดใหม่อีกครั้งของมิอาต้าคลับ ออฟ ไทยแลนด์ ซึ่งได้ออกงานโชว์รถยนต์แทบทุกงาน และยุคของการกลับมาฮิตการแข่งบนถนนอีกครั้ง ซึ่งในมุมเล็กๆของกระแสการบูมในครั้งนั้น กลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งคุยกันแต่เรื่องปัญหาของรถตัวเอง ไม่มีศูยน์บริการ ไม่มีอะไหล่ หรืออะไหล่ราคาสูงก็ตามแต่ ซึ่งดูภายนอกแล้ว คนพวกนี้น่าจะมีปัญหา และไม่ชอบรถของตัวเองเป็นอย่างมาก เพราะไม่ว่าเทียบอัตราเร่งหรืออัตราการกินน้ำมันแล้วก็ไม่ติดฝุ่นพวกเครื่องแรงๆทั้งหลายในรัชดาเลยแม้แต่น้อย แต่ถึงกระนั้น คนเหล่านี้ก็ยังตั้งหน้าตั้งตาใช้และแก้ปัญหารถของตัวเอง และแบ่งปันความรู้ วิธีการแก้ปัญหาและความช่วยเหลือเท่าที่จะให้ได้กับกลุ่มคนที่ใช้รถยี่ห้อเดียวกันกับตัวเองต่อไปอย่างไม่มีท่าทีจะเลิกรา ในขณะนั้น แม้คนเหล่านั้นส่วนใหญ่จะไม่เคยเห็นหน้ากัน หรือแม้แต่รู้ชื่อจริงกัน แต่ความรู้สึกผูกพันกันในฐานะ"เพื่อนร่วมชะตากรรม"ก็ได้ก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ คำว่า "MAZDA CLUB" จึงได้ถือกำเนิดขึ้นจาก"เพื่อน"ที่ไม่เคยแม้แต่จะรู้จักชื่อจริงกันกลุ่มนี้นั่นเอง ถ้าคุณยังจำได้ สมัยนั้นกระทู้ไหนที่มีคำว่า "MAZDA CLUB" ขึ้นต้นเมื่อไร "เพื่อน" กลุ่มนี้ก็จะกรูกันเข้าไปตอบ ให้ความเห็น ให้ความช่วยเหลือ ไขข้อข้องใจ หรือแม้แต่ให้ความบันเทิงกับใครก็ตามที่ตั้งกระทู้ หรือเข้ามาอ่านก็ตาม ด้วยนิสัยตลกโปกฮา และความตั้งใจจริงที่จะแก้ไขปัญหาให้กับ"เพื่อน"ร่วมชะตากรรมทุกๆคนที่มีปัญหากับเจ้ารถยี่ห้อนี้ ทำให้มีหลายคนในพันทิพชื่นชม หรือแม้กระทั่งหมั่นใส้ "เพื่อน" ซึ่งไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้าหรือรู้จักชื่อจริงกันกลุ่มนี้ แล้ววันนึงก็มาถึง วันที่ทางห้องรัชดาได้จัดมีทติ้งใหญ่ขึ้นที่เมืองทองธานีเป็นครั้งแรกที่"เพื่อน"กลุ่มนี้ได้มีโอกาศเห็นหน้ากัน รู้จักชื่อจริงกัน และสนิทกันมากขึ้น แต่วันเวลาต้องหมุนผ่าน ทุกๆอย่างต้องเปลี่ยนไปตามวงจรชีวิตของมันเอง เส้นทางชีวิตของ"เพื่อน"กลุ่มนี้ก็เช่นกัน........
เวลามีใครมาตะโกนโหวกเหวกอยู่คนเดียว ผมว่าคงไม่มีใครอยากฟัง และเมื่อไม่มีคนฟังใครมันจะยังตะโกนอยู่ได้ หากแต่ถ้าผู้ตะโกนมีเป็นหมู่คณะ เรื่องราวก็ย่อมแตกต่างออกไป เรื่องราวของ"เพื่อน"กลุ่มนี้ก็คงดำเนินไปในทิศทางเดียวกัน รู้จักกันมากขึ้น พูดกันมากขึ้นกันมากขึ้น(ไม่ใช่โฆษณาน้องส้มนะครับ) เสียงที่เคยเบาเพียงแมวกระซิบ ก็เริ่มดังขึ้นเหมือนเสือคำราม จากคนใช้รถยี่ห้อเดียวกันที่เคยอ่านเพียงอย่างเดียว ก็เริ่มแสดงตัวขึ้นมาเรื่อยๆ จากกลุ่ม"เพื่อน"ที่มีกันอยู่ไม่ถึง 10 คน ก็เริ่มเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆจนเป็นหลักร้อย ซึ่งทุกๆคนก็ยังรักใคร่กลมเกลียว ช่วยเหลือกันด้วยดีตลอดมา แต่มีคนรักก็ย่อมมีคนเกลียด ซึ่งต้องยอมรับว่าเป็นเรื่องธรรมดาของโลก กระแสการโจมตีซึ่งเคยพุ่งเป้าอยู่กับรถยอดฮิต 2 ยี่ห้อ ก็เริ่มหันกระแสมาทาง"เพื่อน"กลุ่มนี้ เริ่มจากต่อต้านเล็กๆ จนถึงขั้นปลอมตัวเป็นหน้าม้าเพื่อสร้างความหมั่นไส้ในวงกว้าง จากความชื่นชมเริ่มเปลี่ยนแปลงเป็นความเบื่อหน่าย ไม่ว่า"เพื่อน"กลุ่มนี้จะพยายามชี้แจงอย่างไร ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงกระแสการโจมตีนี้ได้จากการปรึกษาหารือกันในกลุ่ม"เพื่อน"บางคนในกลุ่มนี้ การเปลี่ยนแปลงจึงได้เริ่มขึ้น การถอยหนึ่งก้าวเพื่อรักษาส่วนรวมจึงได้เกิดขึ้น กลุ่ม"เพื่อน"กลุ่มนี้จึงได้เปลี่ยนแปลงสถานที่พบปะในอินเตอร์เน็ตจากห้องรัชดาฯ มาเป็น Yahoo เพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะโดยตรงกับกลุ่มที่ต่อต้าน ซึ่งมีการป้องกันโดยต้อง Login ก่อนเข้ามาใช้ จำนวน"เพื่อน"ที่เคยมีเป็นร้อยก็ได้ลดลง แต่เข็มแข็งขึ้น ความเป็นกันเอง และความเป็นส่วนตัวเริ่มมากขึ้น จนในสมัยนั้นกล้ารับรองได้เลยว่าใครเข้ามาอ่านซักครั้ง จะต้องเป็น"โรคติดบอร์ด" อย่างถอนตัวไม่ขึ้นมีระบบสมาชิกอย่างเป็นทางการมากขึ้น(นิดนึง) มีประธาน รองประธานขึ้นมา(ทำไมก็ไม่รู้) มีกิจกรรมการพบปะสังสรรค์อย่างต่อเนื่อง ที่ร้านประจำแถบย่านพรีเมียรพระราม 9 และยังมีประชาสัมพันธ์คลับผู้เรียบร้อย ซึ่งทุกวันนี้ก็ยังใช้รถยี่ห้ออื่นอยู่เลย ซึ่งทุกๆอย่างดูเหมือนกับว่าเป็นไปได้ด้วยดี แต่... ชีวิตต้องดำเนินต่อไป และความเปลี่ยนแปลงย่อมต้องเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเสมอ
เหรียญยังมีสองด้านนะครับ ไม่ว่าการกระทำใดๆก็ตาม ย่อมมีทั้งดีและไม่ดีปะปนกันเสมอ การใช้บอร์ดปิดให้ผลดีแก่เราในด้านความปลอดภัยและความเป็นส่วนตัว ซึ่งกระแสต่อต้านที่เคยหนักหน่วงก็เริ่มทุเลาเบาบาง แม้ว่าจะมีคำพูดไล่หลังว่าเป็นลูกเต่าหดหัวก็ตาม แต่ก็เหมือนกับเป็นการตีกรอบตัวเราเองสู่โลกกว้างล่ะครับ แต่กลุ่ม"เพื่อน"จำนวนน้อยนิดกลุ่มนี้ กลับสนิทสนมกลมเกลียวกันอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ซึ่งถ้าไม่บอกคงไม่รู้ว่าคนพวกนี้รู้จักกันมาแค่ไม่กี่เดือน ไม่ว่าจะหารถ หาเครื่อง หาอะไหล่ หรือกระทั่งหาแฟนให้เพื่อนขอให้บอกคำเดียว "เพื่อน"กลุ่มนี้ไม่เคย ชักช้าที่จะช่วยกัน(ทำไมเวลาว่างมันมากกันนักฟะ) แถมยังเจอกันบ่อยกว่าเจอแฟนซะอีก ไม่ว่าจะ 5 ทุ่ม เที่ยงคืน ขอเพียงโทรกริ๊งเดียว ถ้าไม่สุดวิสัยจริงๆ ไม่เกินครึ่งชั่วโมงก็มากันครบแก็งค์(มาก็ไม่เห็นจะมีอะไรทำ) แต่เราจะสนิทกันเพียงแค่กลุ่มเล็กๆก็ไม่ใช่ที่ เนื่องจากเราต้องการที่จะเป็นศูยน์กลางในการติดต่อสื่อสารและให้คำแนะนำแก่"ผู้ใช้"รถยนต์ยี่ห้อเดียวกับเรา และผู้ต้องการจะใช้ส่วนใหญ่ก็ได้บ่นถึงความยากในการลงทะเบียนเข้าใช้งานบอร์ดของ YAHOO ดังนั้น กลุ่ม"เพื่อน"กลุ่มนี้จึงได้ปรึกษาหารือถึงความเป็นไปของชมรม ซึ่งมติที่ประชุมอย่างไม่เป็นทางการก็จึงได้ตกลงให้มีการย้ายบ้านขึ้นอีกครั้ง ซึ่งก็คือบ้านปัจจุบันที่เราใช้อยู่ขณะนี้นั่นเอง
จากวันนั้นถึงวันนี้ก็กินเวลาประมาณสองปีเห็นจะได้ สิ่งดีๆที่มีอยู่และผมไม่อยากให้มันสูญหายไป คือความรักกันในฐานะเพื่อน และการช่วยเหลือซึ่งกันและกันอย่างจริงใจ กลุ่ม"เพื่อน"ที่กำลังขยายวงกว้างขึ้นและหลากหลายยิ่งขึ้น ปัญหาและความไม่เข้าใจกันก็ย่อมเพิ่มขึ้นเป็นเงาตามตัว แต่ผมยังคงเชื่อว่า ถ้าตราบใดที่ทุกคนยังหันหน้าเข้ามาคุยกันอย่างจริงใจ รับฟังและยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่นที่ถึงแม้จะไม่ตรงกับเรา รู้จักใจเย็นต่อการยั่วยุของผู้ที่ไม่ประสงค์ดีทั้งหลาย ซึ่งรวมถึงการให้อภัยต่อสิ่งที่พลั้งพลาดล่วงเกินไปของผู้อื่น ผมว่าบรรยากาศดีๆ ที่เป็นมิตรต่อทุกๆคน ให้ความรู้สึกว่าอยู่ในกลุ่ม"เพื่อน" ที่หวังดีต่อกัน จะไม่มีทางจางหายไปจาก "MAZDA CLUB THAILAND" แน่นอนครับ
จบแล้ว........
โดยท่านประธานเอ๋ และทีมผู้ก่อตั้ง
เห็นมันหายไปนานละ...ถ้าได้อ่านกันบ้านเราอาจจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมก็ได้นะ
