โจ(นามสมมุติ)มีโรคประจำตัวคือปวดหัวเป็นประจำแต่ว่าไม่เคยไปหาหมอเลย
เนื่องจากเขาคิดว่าเป็นเพียงแค่การปวดหัวจากการเรียนหนังสืออย่างหนักเท่านั้น
ปล่อยไว้เดี๋ยวก็หาย
10 ปีผ่านไป อาการปวดหัวก็ไม่เคยหายไปแม้ว่าบัดนี้เขาได้ก้าวเข้าสู่ วัยกลางคนแล้วก็ตาม
10 ปีต่อมา อาการปวดหัวก็ไม่เคยหายมีแต่ทวีความรุนแรงมากขึ้นเขาจึงตัดสินใจว่าจะต้องไปหาหมอเสียที
หลังจากที่หมอทำการตรวจเรียบร้อย จึงพูดขึ้นว่า"ผมมีข่าวดีและข่าวร้ายครับ
ข่าวดีก็คือ ผมสามารถ รักษาอาการของคุณได้อย่างหายขาด"
และข่าวร้ายหล่ะครับหมอ" เขาถามขึ้นอย่างร้อนรน
"ข่าวร้ายก็คือว่า ผมต้องทำการตัดไข่คุณทิ้งครับ"
โจ(นามสมมุติ)เหมือนตกอยู่ในภวังค์ "คืองี้ครับ" หมอรีบอธิบาย "อาการของคุณถือว่าเป็นเคสที่หาได้ยากมากๆ เรียกว่า 1 ใน 100 ล้านก็ว่าได้ ไข่ทั้งสองข้างของคุณนั้น ไปดันลำไส้ ให้ไปกดทับเส้นปลายประสาทล่างสุดของกระดูกสันหลัง
การกดทับนี้เองทำให้คุณต้องทรมานกับ การปวดหัวอย่างรุนแรงตลอด 20 ที่ผ่านมา"ทางเดียวที่จะรักษาได้คือ การตัดไข่ครับ" หมอสรุปสั้น ๆ
แต่ทำร้ายจิตใจโจ(นามสมมุติ)ยิ่งนัก หมอได้ให้โอกาสเขาตัดสินใจ อย่างไรก็ตามเขารู้สึกหดหู่ยิ่งนัก
เขาได้นอนคิดอยู่หลายคืน ถึงแม้จะเศร้าเพียงใด แต่เขาก็ไม่อยากทรมานเหมือนตกนรก.อีกต่อไป เขาไม่กล้าปรึกษาใคร เนื่องจากคิดว่าเป็นเรื่องน่าอาย ดังนั้นวันรุ่งขึ้นเขาจึงไปโรงพยาบาลเพื่อผ่าตัดทันที
หลังจากออกจาก ร.พ ด้วยอาการสมองปลอดโปร่งครั้งแรกในรอบ 20 ปี แต่เขาก็รู้สึกเหมือนขาดบางอย่างที่สำคัญไปในชีวิต เหมือนกลายเป็นอีกคนหนึ่ง
แต่เขาก็เข้มแข็งพอและตัดสินใจที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ เขาจึงเดินเข้าร้านตัดสูทที่แพงที่สุดในนิวยอร์ค เพื่อเป็นการปลอบใจและเริ่มต้นสิ่งใหม่ ๆ
โจ(นามสมมุติ)กล่าว กับชายแก่เจ้าของร้านหลังเดินเข้ามาต้อนรับ
"เอ่อผมจะตัดสูทครับ"
"ได้ครับ อืมม ขนาด 44 "เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด
โจ(นามสมมุติ)หัวเราะ "ถูก แล้วรู้ได้งัยเนี่ย"
"เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ"
โจ(นามสมมุติ)ลองสูท ซึ่งใส่ได้สวยและขนาดพอดี
"ไม่สนใจลองเสื้อเชิ๊ทมั้งเหรอครับ" เจ้าของร้านถาม
"ก็ดีครับ" โจ(นามสมมุติ)ตอบ
"อืม.....ม แขน 34 คอ 16 นิ้วครึ่ง" เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด
โจ(นามสมมุติ)ชักสงสัย "ถูกแล้ว รู้ได้งัยเนี่ย"
"เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ"
โจ(นามสมมุติ)ลองเสื้อ ซึ่งใส่ได้สวยและขนาดพอดี
"รองเท้าสักคู่ดีไหมครับ"
"ก็ดีครับ"
"อืม.....ม 9นิ้วครึ่ง" เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด
โจ(นามสมมุติ)รู้สึกแปลกใจมาก "ถูกแล้ว รู้ได้งัยเนี่ย"
"เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ"
โจ(นามสมมุติ)ใส่รองเท้าซึ่งใส่ได้สวยและขนาดพอดี
ขณะที่เขาลองเดินไปทั่วร้าน เจ้าของร้านจึงถามว่า
"ลองกางเกงในตัวใหม่สักหน่อยไม๊ครับ"
โจ(นามสมมุติ)ชะงักและหยุดคิดสักครู่ "ก็ดีครับ"
"อืมม ขนาด 36พอดี"
คราวนี้โจ(นามสมมุติ)หัวเราะก้าก "ฮ่า เสร็จผมหล่ะ คราวนี้คุณผิดครับ ผมใส่ 34 ตั้งแต่อาย18"
ชายแก่ส่ายหน้า พร้อมกับพูดขึ้นว่า "โอ้ย..อย่างคุณ 34 ไม่ได้หรอก
ทรมานตายห่าเพราะมันจะไปรั้งไข่คุณไปกดลำไส้ และทำให้ไปกดทับเส้นประสาทล่างสุดของกระดูกสันหลัง คุณไม่เคยปวดหัวมั่งเลยเหรอ"
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1. บางปัญหาวิธีแก้ง่าย ๆ ก็มี
แต่จะเจอหลังจากที่เราใช้วิธีที่ยากที่สุดไปแล้วทุกทีเลย..
2. อย่า.ตัดสินใจอะไร โดยไม่เคยหาข้อมูล มิฉะนั้นไซร้ ท่านอาจเสียไข่ได้
ha ha
ไข่ๆ ไม่ธรรมดา
