เห็นด้วยค่ะ
อย่าดูคนแต่ภายนอก
วันหนึ่ง ไปร้านทำผมที่ชอบไปสระผมประจำ(เวลาขี้เกียจอ่ะค่ะ) ก้อเง็งๆไปเพราะว่าจากที่มีเด็กในร้านประมาณ 3 คน ก้อกลายเป็นว่าเห็นพี่เจ้าของร้านวิ่งไปวิ่งมา มีเด็ก(ซึ่งเข้าใจว่าเป็นญาติ ไม่ใช่คนในร้าน)วิ่งไปวิ่งมาอยู่ด้วยแต่ไม่ค่อยได้ทำอะไร
หลังจากที่โดนทรมานที่หัวเพราะน้องๆเค้าเอาไดร์เป่าผมมาใช้แทนปืน คือจ่อตรงหนังหัวเป็นเป้านิ่งเลยค่ะตอนที่พี่เจ้าของร้านเค้าไดร์ผมให้(คงจะทนไม่ไหวก้อเลยเดินมาทำให้)เค้าก้อบ่นไปบ่นมาว่า เด็กในร้านลาออกไปทำงานสบายกันหมด เราก้องงๆ สุดท้ายเค้าก้อเลยเฉลยว่าไปทำงานแบบเอาตัวเข้าแลก
พอขับรถกลับบ้าน เจอคนแต่งตัวโทรมๆ มาขายพวงมาลัยที่สามแยก (เราซื้อมาพวงนึง)
แล้วคิดในใจว่า คนเราจะดูภายนอก จะรู้ลงไปลึกๆได้อย่างไร
อย่างเด็กขายพวงมาลัยที่สี่แยก บางคนก้อคงจะดูถูกว่าทำไมมาทำแบบนี้ กับคนที่ทำงานสบายอย่างที่บอก แต่งตัวสวยๆ ปะปนกันไป ต่างจิตต่างใจ
เราก้อแค่รู้สึกว่า คนเรานั้นมีความคิดต่างกัน เลือกที่จะเดินในทางที่ต่างกัน
ไม่สามารถบอกอะไรได้จากรูปลักษณ์ภายนอกจริงจริง
มิได้มีเจตนาจะวิจารณ์ใครนะคะ แค่อยากจะแชร์ความคิดเฉยๆค่ะ
เขาชื่อเหมา
