Close this window

เรื่องของ ทัศนคติ ดีๆ ที่อยากให้อ่านกันครับ
ยาว.....นะ

ผมโทรไปบริษัทนี้เป็นหนที่สองในรอบสัปดาห์นี้ บริษัทนี้เป็นลูกค้ารายใหม่ที่เขากำลังติดตามเรื่องอยู่
เสียงของโอเปอร์เรเตอร์ซึ่งรับสายด้วยเสียงที่เป็นมิตรและอ่อนโยนกล่าวว่า

“สวัสดีค่ะบริษัทเอบีซี อิงค์ ยินดีต้อนรับคะ”

ผมกล่าวว่า “ผมขอเรียนสายกับคุณสมจิตผู้อำนวยการฝ่ายทรัพยากรมนุษย์หน่อยครับ”

โอเปอร์เรเตอร์กล่าวทักขึ้นมาว่า
“นั่นคุณทวีรัฐใช่ไหมคะ” ผมรู้สึกแปลกใจความสามารถในการจดจำเสียงของพนักงานคนนี้ได้ จึงกล่าวตอบด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความประทับใจ
“ใช่แล้วครับ ขอบคุณที่จำได้ครับ”

เธอกล่าวว่า “ยินดีคะ ดิฉันจะโอนสายให้นะคะ”


หลังจากที่สนทนาเรื่องงานกับสมจิตจบ ผมจึงถามคุณสมจิตขึ้นมาว่า “คุณสมจิต ผมขอชมพนักงานรับโทรศัพท์ของคุณหน่อยครับ เธอเก่งจริงๆเลยที่จำเสียงผมได้ เป็นการให้บริการที่เกินความคาดหวังของผมจริงๆเลยครับ ผมเองไม่ได้เป็นลูกค้าประจำ และก็ไม่ได้โทรมาบ่อยๆขนาดที่เธอจะจำเสียงผมได้ด้วย เธอมีเคล็ดลับอะไรครับ”

คุณสมจิตพูดว่า “เธอชื่อเรณูคะ เธอได้รับคำชมอย่างนี้บ่อยๆ หากคุณฟังเรื่องของเธอมากขึ้นกว่านี้คุณจะยิ่งประทับใจ สนใจฟังไหมละคะ” ผมรีบกล่าวตอบด้วยความกระตือรือร้นว่า “สนใจสิครับ ช่วยกรุณาเล่าให้ฟังหน่อยครับ”

คุณสมจิตเริ่มต้นเล่าอย่างอารมณ์ดี “คุณเรณูเธอตาบอดคะ เธอจึงต้องอาศัยการฟังเพียงอย่างเดียว ทำให้เธอสามารถจดจำชื่อคนได้ดี เธออาศัยอยู่ที่สมุทรปราการและมาทำงานที่ออฟฟิศนี่ซึ่งอยู่แถวดอนเมือง ซึ่งถือว่าไกลมากโดยเฉพาะสำหรับเธอซึ่งต้องเดินทางโดยรถเมล์เหมือนคนปกติ ส่วนใหญ่ก็จะมีคนตาดีอย่างพวกเราที่คอยช่วยดูสายรถเมล์และส่งเธอขึ้นรถให้ เธอไม่เคยมาสายเลย และก็ไม่เคยเรียกร้องขอรถรับส่งแต่อย่างใด ไม่เหมือนพนักงานปกติของพวกเราหลายคน ตอนที่เราย้ายสำนักงานจากในเมือง ต้องขอรถรับส่งให้ด้วย แถมหลายๆคนที่มีรถส่วนตัวก็ยังมาทำงานสายพร้อมกับเหตุผลสารพัด คิดแล้วอายแทนคนตาดีเลยคะ”
เธอหยุดเว้นจังหวะสักครู่ก่อนจะเล่าต่อว่า “คุณเรณูมีทัศนคติที่ดีมากๆกับงานของเธอ เธอ เคยเล่าให้ดิฉันฟังว่าสำหรับเธอแล้วการรับโทรศัพท์ไม่ใช่งานแต่มันคือชีวิต เงินเดือนที่บริษัทให้กับเธอ ทำให้เธอสามารถเลี้ยงตัวเองและครอบครัวได้อย่างดี นอกจากนี้เธอยังมีเงินเหลือกว่าครึ่งสะสมไว้อีก ที่จริงแล้วเพื่อนคนตาดีหลายคนเคยหยิบยืมจากเธอในยามฉุกเฉิน คุณเรณูกล่าวว่าบริษัทเรา เพื่อนร่วมงาน ลูกค้า และสังคมมอบโอกาสให้เธอได้พิสูจน์ว่าเธอมีคุณค่าและสามารถมีส่วนร่วมสร้างสรรค์ประโยชน์ให้กับสังคมได้ เธอบอกว่าเธอพยายามทำงานของเธออย่างสุดความสามารถ ซึ่งรวมทั้งพยายามจำชื่อของผู้ที่โทรเข้ามาด้วย เธอบอกว่าทุกคืนก่อนเข้านอน เธออยากรีบนอนไวๆเพื่อจะได้รีบตื่นขึ้นมาทำงาน เธออดใจรอจะมาทำงานไม่ไหว แหมอย่าหาว่าดิฉันบ่นเลยคะ แต่พวกตาดีๆ อย่างพวกเรากลับภาวนาให้ถึงวันหยุดเร็วๆเสียนี่กระไร” คุณสมจิตจบเรื่องด้วยเสียงหัวเราะเบาๆอย่าง คนอารมณ์ดี

เมื่อผมมาเล่าเรื่องนี้ให้กับเพื่อนผมฟังในรถระหว่างที่เราเดินทางไปพบลูกค้าที่นวนคร
เขาจึงเสริมความเห็นของเขาไปว่า “เราน่าจะเล่าเรื่องนี้ให้คนที่มาเข้าอบรมกับเราฟังบ้างนะ บ่อยครั้งเรามักจะได้ยินคนบ่นว่างานหนักหรือไม่ก็ปัญหาเรื่องงานมีมาก สิ่งที่คุณเรณูมีแตกต่างกับเราไม่ใช่ว่าเธอตาบอดหรอกครับ
ความจริงพวกเราต่างหากที่บอด เราทัศนคติบอดไงละ

เราได้รับสิทธประโยชน์ต่างๆมากมา ยจากนายจ้างจนเคยชินกระทั่งมองไม่เห็นคุณค่าของสิ่งเหล่านั้น ยิ่งนานวันเรายิ่งเรียกร้องมากขึ้นโดย เฉพาะช่วงปลายปีแบบนี้ ในขณะที่คุณเรณูกลับมองแตกต่างกับเราอย่างสิ้นเชิง บางคนเบื่องานจนอยากลาออกไปอยู่กับบ้านเฉยๆ
มันทำให้ผมนึกถึงคำพูดของ Dr. Denis Waitley ผู้แต่งหนังสือ ขายดีชื่อ ‘The psychology of winning’ เขายกรายงานวิจัยในอเมริกาที่บอกว่าผู้เกษียณอายุออกจากงานไปโดยไม่มีภาระกิจอะไรทำมีอายุเฉลี่ยเพียงแค่เจ็ดปีเท่านั้น พวกเขาตายเพราะความ รู้สึกด้อยคุณค่า หรือภาษาชาวบ้านเรียกว่าเฉาตายนั่นเองครับ เราบางคนมีโอกาสได้ทำงานในสิ่งที่ต นเองรัก ในขณะที่คนจำนวนมากไม่มีโอกาสอย่างนั้น
อย่างไรก็ตามเรามีสิทธิที่จะเปลี่ยนมุมมองโดยหันมารักและหลงไหลในสิ่งที่เราทำได้ โดยไม่ต้องรอให้ตาบอดแบบคุณเรณูก็ได้”
โดย: ทวีรัฐ   วันที่: 13 Dec 2005 - 18:36

หน้าที่: 1   [2]

 ความคิดเห็นที่: 21 / 31 : 158899
โดย: Red Metalic
พรึบบบบบ
วันที่: 14 Dec 05 - 13:34

 ความคิดเห็นที่: 22 / 31 : 158986
โดย: THANA
อาราย ยาว ครับป๋าวีนัส
วันที่: 14 Dec 05 - 15:22

 ความคิดเห็นที่: 23 / 31 : 159142
โดย: ManualMan
เยี่ยมป๋า
วันที่: 14 Dec 05 - 19:22

 ความคิดเห็นที่: 24 / 31 : 159169
โดย: Dr.K
nice story!
วันที่: 14 Dec 05 - 20:34

 ความคิดเห็นที่: 25 / 31 : 159182
โดย: ROD...i like..
ดีจังเลยครับ.....อ่านแล้วมีกำลังใจเยอะเลย

ขอบคุณมากครับป๋าวี.....
วันที่: 14 Dec 05 - 21:09

 ความคิดเห็นที่: 26 / 31 : 159284
โดย: ทวีรัฐ
อ๋อง พบแล้ว(ไม่ใช่ทางโทรศัพท์ )แต่กำลังค้นคว้าและวิเคราะห์อยู่ ว่าสะสารน่ะเข้ากันได้แต่ ผสมผสานกลมกลืนกันได้ไหมน่ะ

นังธนา .. ไม่อ่ะ อะไรยาว ...เสื้อมั้ง...(แขนยาว) คริ คริ (ไม่สงสัยสักเรื่องได้ม๊ะ)

ท่าน รอด ไอไล้ค์ : ยินดีครับ

หมอ.... .อ่านเรื่องแบบนี้เป็นด้วยแฮะ

คริ คริ
วันที่: 14 Dec 05 - 23:36

 ความคิดเห็นที่: 27 / 31 : 159384
โดย: เบื่อ แต่เพื่อความอยู่รอดง่ะ
ขอบคุณมากค่ะคุณป๋าวี จะพยายามลองดูง่ะ (ที่ไหน ๆ หนีไม่พ้นปัญหา personality มีทุกที่ที่มีงาน)
วันที่: 15 Dec 05 - 10:08

 ความคิดเห็นที่: 28 / 31 : 159552
โดย: นาง
เรื่องที่โพสนี่ดีจังค่ะ
แต่เรื่องที่กำลังทำอยู่ล่ะคะ???
วันที่: 15 Dec 05 - 18:37

 ความคิดเห็นที่: 29 / 31 : 159586
โดย: NOONA
ง่ะ หนูก้อรับโตฉับทุกวัน แล้วก้อมักจะจำเสียงคุณลูกค้าได้เกือบหมดอ่ะ (แต่ไม่หมดนะคะ)

มัยมะมีคนชมหนูแบบพี่เรณูมั่งล่ะคะ (แบบว่าอิดฉาอ่ะ )

น่าจะมีคุณลูกค้าน่ารัก ๆ มาชมหนูเวลารับโตฉับมั่งเน้อ
วันที่: 15 Dec 05 - 20:30

 ความคิดเห็นที่: 30 / 31 : 159732
โดย: AL Fargo
ป๋าสนใจสาวทางโทรศัพท์แล้วเหรอ ???

แล้วยัยลูกแมวล่ะ ป๋าเอาไปไว้ที่ไหน....
วันที่: 16 Dec 05 - 09:03

 ความคิดเห็นที่: 31 / 31 : 159818
โดย: ทวีรัฐ
เอาเก็บไว้ข้างตัว สิจ๊ะ ไม่วางไว้บนหิ้งเหมือนบางคนหรอก
หิ้งตั้งอยู่บนคาน....อุ๊ฟ
วันที่: 16 Dec 05 - 11:09

หน้าที่: 1   [2]