Close this window

วันนี้ขอระบายหน่อยนะคะ (มันมาบ่นอีกแล้ว)
วันนี้ไปงานซ้อมรับปริญญาของเพื่อนที่รู้จักกัน ก็ดีใจกับเค้านะที่เค้าเรียนสำเร็จได้ปริญญามานอนกอด

แต่อีกใจหนึ่ง มันกำลังร้องไห้ ร้องไห้ให้กับตัวเอง ที่ยังมองไม่เห็นอนาคต ทั้งเรื่องการเรียน และ การทำงาน หรือ อะไรก็ตามแต่ กวางไม่คิดว่าตัวเองมีอะไรด้อยกว่าเพื่อนๆที่จบๆกันไปแล้ว กวางคิดว่ากวางมีศักยภาพเพียงพอที่จะสำเร็จปริญญาได้เหมือนกัน

ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ควรคิด แต่มันก็คอยเฝ้าวนเวียนอยู่ในสมองตลอดเวลา ใช่ กวางเกลียด เกลียดโรคประจำตัวของตัวเอง มันก็คงเหมือนๆกับผู้ป่วยโรคเดียวกันคนอื่นๆ ที่ไม่อยากเป็นโรคนี้ มันไม่ใช่แค่เพียงต้องทุกข์ทรมานเหมือนตกนรกทั้งเป็น ไม่ใช่แค่เพียงหาความสุขในชีวิตไม่เจอ ไม่ใช่แค่เพียงนิ่งเฉยกับทุกสิ่งทุกอย่างตรงหน้า ไม่สามารถบอกได้ว่า ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร มันเบื่อ เบื่อไปเสียหมด ไม่ มันไม่ใช่แค่นั้น แต่มันทำยิ่งกว่านั้น มันทำลายชีวิตกวาง ทำร้ายคนที่รักกวางยามที่เค้าเห็นกวางต้องทุกข์ทน หรือ ทำร้ายตัวเอง

หากไม่เป็นโรคนี้ และ ไม่เกิดเหตุการณ์รุนแรงภายในบ้านของกวาง ป่านนี้กวางคงเตรียมตัวรับปริญญา สัตวแพทยบัญฑิต กับเพื่อนๆรุ่นเดียวกันแล้ว

ย้อนกลับไปในอดีต กวางเป็นคนร่าเริงเอามากๆ ยิ้มแย้มกับทุกคน มีความสุขกับชีวิต มีเพื่อนสนิทที่รู้ใจกัน การเรียนของกวาง กวางก็ได้เรียนในโรงเรียนที่ดี อบรมมารยาทและความรู้ ส่วนเกรดของกวางก็ถือว่าปานกลาง แต่ก็ได้ท็อปวิชาชีววิทยาอยู่เสมอๆ และได้เกรด 3 หรือ 4 บ้างในวิชาเคมี และ ฟิสิกส์ เมื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัย กวางก็สอบติดคณะสัตวแพทย์ ที่มหาวิทยาลัยอันดับต้นๆของประเทศ ทุกอย่างดูเหมือนจะราบรื่น ยังได้รู้สึกสนุกกับการเรียนบ้าง

แต่ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ กวางร่าเริงน้อยลงจนบางครั้งถึงกับเศร้า หรือซึมกระทือไปเลย หาความสุขในชีวิตไม่เจอ การเรียนตกต่ำเสียจนอยู่อันดับรั้งท้ายของคลาส ต้องถอนรายวิชาบางวิชาออก ทำให้ต้องหล่นรุ่นมาเรียนกับรุ่นน้อง ถูกคณะมองว่าเป็นเด็กมีปัญหาของคณะ มีอยู่ครั้งหนึ่ง กวางจะเข้าไปฟังเลกเชอร์ตามปกติ กวางยังเข้าไปฟังไม่ได้เลย ไม่รู้เป็นยังไง มันกดดัน มันอึดอัดเอามากๆ มันไม่อยากเรียน สุดท้ายความอึดอัดก็กลั่นออกมาเป็นน้ำตาไหลพรากตลอดเวลาที่นั่งอยู่ในห้องเลกเชอร์ ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นก็ไม่ได้มีอะไรมากระทบกระทั่ง

ให้กวางเป็นโรคหัวใจเสียคงยังจะดีกว่ามาเป็นโรคนี้
กวางเกลียดโรคพวกนี้ เกลียดๆๆๆๆๆๆๆ เกลียดเสียจนอยากจะทำลายมันให้สิ้นโลกไป จะได้ไม่มีใครต้องมาทนทุกข์ทรมานในขุมนรกเหมือนกับกวาง และ มันจะได้ไม่ไปทำร้ายใครต่อใครได้อีก

เฮ่ออออ........ อนาคตต่อไปจะเป็นยังไงไม่รู้เลย หรือ เป็นเพราะกวางเลือกเรียนคณะผิดเอง แล้วมาโทษโรคประจำตัว(บ้าๆนี่)ก็ไม่รู้สิ
โดย: กวางป่า   วันที่: 24 Feb 2006 - 18:53

หน้าที่: [1]   2

 ความคิดเห็นที่: 1 / 23 : 178722
โดย: โยโย่
คิดมาน่ากวาง ปล่อยวางมันซะมั่งเถอะ เพราะโยก็ยังเรียนไม่จบเหมือนกัน
เพื่อนๆจบไปหมดล่ะ น้องๆที่รู้จัก ก็จบไปหลายคนแล้วเหมือนกัน
แต่ก็เอาน่า สักวันก็คงเรียนจบเอง ขยันๆหน่อยนะจ๊ะ อย่าขี้เกียจเหมือนพี่ล่ะกัน
วันที่: 24 Feb 06 - 18:59

 ความคิดเห็นที่: 2 / 23 : 178727
โดย: อาเปา
ทำดีที่สุด ผลจาเป็นยังไงต้องลองดู
วันที่: 24 Feb 06 - 19:10

 ความคิดเห็นที่: 3 / 23 : 178758
โดย: Nuay@Protege
เอางี้นะพี่กวาง..

เนยเข้าใจความรู้สึกระดับนึง เพราะตอนนี้เนยก็ถึงจุดอิ่มตัว แล้วก็เบื่อการเรียนมาก เบื่อจนไม่ไหวแล้ว

แต่สุดท้าย ทุกอย่างมันเหมือนเราสร้างขึ้นมาเองอะ จริงๆ แล้วมันก็คือหน้าที่ ถ้าเรารู้สึกท้าทายกับมันได้ เนยว่าทุกอย่างน่าจะราบรื่น

ไม่ต้องเครียดหรอก ตอนนี้เพิ่งไปเรียนที่ใหม่, หรือเพิ่งจะทำงานไปด้วยก็แล้วแต่ แต่ขอให้คิดไว้อย่างเดียวว่า หน้าที่และจุดมุ่งหมายในชีวิตของเราคืออะไร.. กัดฟันแล้วผ่านมันไปให้ได้นะพี่กวาง

ปล. เนยไม่เชื่อหรอกว่าพี่กวางจะแพ้โรคนั่น... เอาจริงๆ นะ ไม่เชื่อด้วยซ้ำว่าพี่กวางเป็นโรค เนยว่าพี่กวางแค่เหนื่อย เพราะพี่ตั้งใจเต็มที่ ทุ่มสุดตัวมาตลอด 20 ปี ต่างหาก.. ของแบบนี้ เหนื่อยบ้าง ก็พักหน่อย จบช้าไม่ได้แปลว่าเราไม่ดีนะ..

ชอบที่พี่กวางบอกว่าเชื่อมั่นว่าตัวเองมีศักยภาพเหมือนคนอื่นๆ.. เนยก็เชื่ออย่างนั้นเหมือนกัน ใครจะจบไปก่อนช่างเค้า เรารู้ว่าเราอยู่ตรงไหนนี่พี่.. สักวันเราก็เติบโตในหน้าที่การงาน ประสบความสำเร็จในชีวิตได้เอง มันต้องมีสักอย่างที่ทำให้เรารู้สึกดีที่จะทำมันจงได้แหละ

สู้ๆ นะพี่
วันที่: 24 Feb 06 - 21:41

 ความคิดเห็นที่: 4 / 23 : 178772
โดย: The_Poom
ระบายออกมาเถอะครับ ไม่มีใครว่าพี่กวางหรอก บางทีการได้เล่าปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวเราให้ผู้อื่นได้ฟัง มันก็เป็นการช่วยผ่อนคลายลงนะครับ ไม่อัดอั้นดี
เอาใจช่วยครับ แต่คงช่วยอะไรไม่ได้นอกจากช่วยเป็นกำลังใจคร้าบ
วันที่: 24 Feb 06 - 22:53

 ความคิดเห็นที่: 5 / 23 : 178777
โดย: ton_mct
เห็นด้วยกะเนย

อย่าไปเครียด หรือ คิดมากนะกวาง ทำตัวเราให้มีความสุขนะครับ
วันที่: 24 Feb 06 - 23:07

 ความคิดเห็นที่: 6 / 23 : 178788
โดย: ท่านประธาน ...กุกๆ จัง
ในคณะผมประมาณ 200-250 คน เพื่อนผมเรียนจบ 3 ปีครึ่ง เกือบ ครึ่ง Major อีกเกือบครึ่งจบ 4 ปี..... ...เหลืออยู่ประมาณ 4-5 คน จากนั้น 1-2 คน ที่เหลือ จบ 4 ปี +1 Sum อีก 1 คนจบ 4.5 ปี ผมจบ 5 ปี 1. Sum อีกคนไม่จบครับ โดนไทร์ ...อันนี้เมื่อปี 31 นะครับ(ไม่อยากบอกว่าแก่เล๊ย ...ให้ตายเถอะ) ....ตอนนี้ไอ้คนนั้นมันรวยกว่าเพื่อนที่เหลือ 4-5 คนครับ ( และไม่เลี่ยงภาษีด้วย อิๆๆๆๆ) ...แถมเป็นคนดีด้วยครับ .........
วันที่: 24 Feb 06 - 23:50

 ความคิดเห็นที่: 7 / 23 : 178797
โดย: Niceguy_C
เอาน่า คนคลับนี้พร้อมเป็นเพื่อนคอยรับฟัง น้องกวาง น่า

อย่าคิดอะไรมาก หนทางข้างหน้าย่อมมีเสมอ
วันที่: 25 Feb 06 - 00:32

 ความคิดเห็นที่: 8 / 23 : 178803
โดย: ไก่โต้ง
โชคดีในวันนี้อาจเป็นโชคร้า่ยในระยะยาว และ
โชคร้ายในวันนี้อาจเป็นโชคดีในระยะยาว ไม่มีใครรู้อนาคตหรอกครับ
มองโลกในแง่ดีเข้่าไว้ครับ จะได้เห็นทางแก้ในทุกปัญหา ไม่งั้นจะเห็นปัญหาในทุกทางแก้
แล้วก็ถึงทุกคนในโลกจะเกลียดเรา แต่เราห้ามเกลียดตัวเองนะครับ เราจะเป็นยังไง แย่แค่ไหน ตกต่ำยังไง ป่วยเป็นอะไร เราต้องรับตัวเองได้ แล้วก็ให้โอกาสตัวเองสู้กับปัญหา
อยู่ห่างๆ พวกที่ชอบซ้ำเติมเราไว้ แล้วก็อย่าไปฟังเขามาก
บางทีคนพวกนี้อาจจะซำ้เติมเราแบบหวังดีก็ได้ แต่พวกเขาไม่รู้ตัว
เช่น "เห็นไหม เธอเป็นอย่างนี้แล้ว ทำเรื่องนี้ไม่ได้หรอก เตือนแล้วเป็นไง" หรือ "บุลลิกเธออย่างนี้ ไม่น่าจะทำได้หรอก"
ช่วงนี้สภาพจิตใจเราอ่อนแอ เจอคนสะกิดนิดเดียวก็สะเืทือนใจแล้ว
ถ้ามีโอกาสก็ไปปรับทุกข์กับเพื่อนที่รู้ใจ คนที่เป็นนักฟังที่ดี แล้วก็ทำใจเย็นๆ มองโลกในแง่ดีเข้าไว้ อยู่ห่างๆ คนที่คิดลบ พูดลบ อาจจะต้องใช้เวลาซักหน่อยครับกว่าจะทำใจยอมรับเรื่องเหล่านี้ได้ ให้เวลา ให้โอกาสตัวเอง เราไม่ให้โอกาสตัวเองแล้วใครจะให้โอกาสเรา จริงไหมครับ

ป.ล.
สู้ๆ ผมก็เรียน 5 ปีจบ จบช้าจบเร็วกว่าคนอื่นก็ไม่ได้เป็นตัวรับประกันว่าชีวิตจะมีความสุข จบโท จบเอก จบมาแล้วเพิ่งรู้ว่าตัวเองไม่ชอบทำงานในสายงานที่ตัวเองเรียนไปก็ยังมีเลยครับ
วันที่: 25 Feb 06 - 00:56

 ความคิดเห็นที่: 9 / 23 : 178805
โดย: jabezz
เป็นน้องเป็นนุ่งนี่ตีตายเลย คนเราอ่อนแอได้แต่อย่าท้อนะครับ ..ตัดบางสิ่งที่ก่อกวนจิตใจทิ้งไป
แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาทำหน้าที่ที่ควรทำเพื่อตัวน้องกวางเองนั่นก็คือเรียนหนังสือ หลังจากจบมาจะเป็นบททดสอบ
ขั้นต่อไปที่เราจะไดเรียนรู้ อย่าท้อนะ..เดี๋ยวจะพลาดสิ่งสำคํญไป...ขอเป็นกำลังใจให้จ้า..
วันที่: 25 Feb 06 - 01:12

 ความคิดเห็นที่: 10 / 23 : 178818
โดย: ตรี ณ มหาชัย
ขอให้กำลังใจน้องกวางนะครับ ...เวลามันเร็วผ่านแล้วก็ผ่านเลยนึกถึงแต่เวลาที่มีความสุขไว้ตลอดมันจะอยู่กับเรา...สู้ๆ สู้ตาย
วันที่: 25 Feb 06 - 08:35

 ความคิดเห็นที่: 11 / 23 : 178830
โดย: P'1ka
กวางจ๋า...ลองมองอีกมุมนะ...กวางเข้มแข็งกว่าหลายๆคนที่ไม่เคยผ่านมรสุมชีวิตหรือปัญหาชีวิตอย่างกวาง..อ่อนโยนกับชีวิต..ให้อภัยกับความรู้สึกลบที่เราเผลอรู้สึกโดยไม่รู้ตัว..จะทุกข์จะสุขก็อยู่ที่ใจ...ว่าเราต้องการอะไร..ความสุขหาได้ง่ายนิดเดียว..ฝึกคิดทางบวกเข้าไว้ไม่งั้นเราจะเสพติดความคิดทางลบโดยไม่รู้ตัว..พี่เอาใจช่วยน่ะคะ..
วันที่: 25 Feb 06 - 09:51

 ความคิดเห็นที่: 12 / 23 : 178848
โดย: *~ชั่วโมงต้องมนต์~*
เหนื่อยนักก็พักนะ เอากำลังใจกลับมาหาตัวเหมือนเดิมก่อน แล้วค่อยลุยใหม่ กวางคงเหนื่อยและท้อ กับสิ่งที่พยายามทำ แต่มันอาจไม่ได้ดั่งใจบ้าง อย่าไปคิดโทษว่ามันเป็นที่โรคนี้เลย ให้คิดซะว่าเราปกติเหมือนคนอื่นๆ ทำได้เหมือนทุกคนทำ เพราะถ้ามัวคิด มันก็ยิ่งตัดกำลังใจตัวเองเปล่าๆนะ ยังไงสักวันเราก็ต้องชนะมันได้สิ

เป็นกำลังใจให้เสมอ
วันที่: 25 Feb 06 - 11:20

 ความคิดเห็นที่: 13 / 23 : 178896
โดย: Amy
คนเราทุกคนล้วนแล้วแต่มีปัญหาหรืออุปสรรคนะค่ะ
เพราะฉะนั้น ปัญหาหรืออุปสรรคต่าง ๆ มันจะผ่านไปได้
ต้องใช้เวลาเท่านั้นค่ะ เพราะฉะนั้น ให้กวางตั้งใจและมุ่งมั่น
ทำในสิ่งที่ถูกต้อง และที่เป็นประโยชน์ต่อชีวิตเรา (แต่)
ไม่ให้ไปเดือดร้อนใครนะค่ะ

สู้เขานะค่ะ คนเก่ง นู๋ต้องทำได้ซิน่า
วันที่: 25 Feb 06 - 15:20

 ความคิดเห็นที่: 14 / 23 : 178899
โดย: umagon
คุณกวางครับ
ปัญหาที่ผ่านเข้ามาแล้ว วันหนึ่งมันก็จะจากไปนะครับ
แต่..เรายังอยู่ อยู่อย่างมีความสุขในสิ่งที่เราได้ทำในวันนี้
ให้ทุกวันเป็นวันที่ดีที่สุด ไม่มีอะไรแย่ไปกว่า การที่เรา
ไม่ยอมลุกขึ้นมาจากความผิดหวัง ทั้งที่ยังมีโอกาส...
วันที่: 25 Feb 06 - 15:21

 ความคิดเห็นที่: 15 / 23 : 178942
โดย: A-MT
ยังไงพวก พี่ๆ เพื่อนๆ ในนี้ก็ยังเป็นกำลังใจให้นะ
วันที่: 25 Feb 06 - 21:27

 ความคิดเห็นที่: 16 / 23 : 178980
โดย: กวางป่า
วันนี้เอาอีกแล้ว ถ่อสังขารตัวเอง กะ เจ้า 626 คู่ใจไปร่วมงาน Bye 'Nior (งานเลี้ยงอำลารุ่นพี่ที่กำลังจะจบ) เพราะเพื่อนที่กำลังจะจบในรุ่นนี้ เป็นรุ่นเดียวกันกับที่กวางเอนท์ติดไปครั้งแรก (กวางเอนท์เข้าที่สัตวแพทย์ที่นี่ สองครั้ง เลยอยู่สองรุ่น แต่ตอนนี้ลงมาอยู่กะรุ่นน้องจนไม่รู้ว่าอยู่รุ่นไหนแล้ว)

ความรู้สึก และ ความคิด ก็จมปลักอยู่กับสิ่งเดิมๆ ทำไมชั้นต้องเป็นอย่างนี้ ทำไมชั้นไม่ได้ยืนอยู่ตรงที่เค้ายืนอยู่ แน่นอน ไอ้ตัวขี้แย ปล่อยโฮไปสองรอบอีกเช่นเคย

ก็ยังดีที่มีพี่ๆเพื่อนๆในคลับ และ นอกคลับ คอยให้กำลังใจ และ ให้สติ + คำแนะนำ ขอบคุณทุกๆคนมากค่ะ
คำแนะนำบางอันที่พอจะทำได้ ก็รับไว้แล้วนะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

จะพยายามไม่คิดว่าตัวเองป่วย และจะพยายามใช้ชีวิตให้มีความสุขอย่างที่หนิงบอกนะ ขอบใจหนิงมาก
วันที่: 26 Feb 06 - 00:34

 ความคิดเห็นที่: 17 / 23 : 179005
โดย: นู๋เองง่ะ
สู้ ๆ ค่า

พี่ ๆ เป็นกำลังใจห้ายอยู่น้า
วันที่: 26 Feb 06 - 01:10

 ความคิดเห็นที่: 18 / 23 : 179119
โดย: ~!GunGGinG!~
สู้ๆจ้าสาวน้อย

ขอโต๊ดน๊า วันนั้นกลับมาตอบใน M มะทันหง่ะ
วันที่: 26 Feb 06 - 20:01

 ความคิดเห็นที่: 19 / 23 : 179138
โดย: GTK
ท้อได้ แต่อย่าถอยครับ
วันที่: 26 Feb 06 - 20:55

 ความคิดเห็นที่: 20 / 23 : 179198
โดย: Red Metalic
แช๊ะ
วันที่: 27 Feb 06 - 07:48

หน้าที่: [1]   2