Drink don't drive....
>
>
>
> ช่วยอ่านให้จบนะครับแล้วเลือกว่าจะทำอย่างไหน
>
> ในวันสุดท้ายก่อนวันคริสต์มาส ฉันรีบไปยังซุปเปอร์มาร์เก็ต
>
> เพื่อซื้อของขวัญที่ฉันไม่ได้ซื้อไว้แต่เนิ่นๆ
>
> เมื่อฉันเห็นผู้คนทั้งหมดที่นั่น ฉันก็เริ่มบ่นกับตัวเอง
>
> ฉันคงต้องเสียเวลาเป็นชาติที่นี่แน่ๆ ฉันควรไปที่อื่นดีกว่า
>
> คริสต์มาสนี่ทำให้รู้สึกแออัดและน่ารำคาญขึ้นทุกๆปีจริงๆ
>
> สิ่งที่ฉันอยากจะทำคือเอนตัวลงนอนแล้วก็หลับไปและตื่นขึ้นมาเมื่อเวลานี้ผ่านพ้นไปแล้วจริงๆ
>
> แต่ถึงยังไงฉันก็ยังไปที่แผนกของเ! ล่น
>
> และฉันก็เริ่มหัวเสียเกี่ยวกับราคาของมันและแปลกใจว่า
>
> เด็กๆเนี่ยเล่นของเล่นที่แพงขนาดนี้เชียวหรือ
>
> ขณะที่กำลังเดินดูของอยู่ในแผนกของเล่นนั้น
>
> ฉันสังเกตเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนหนึ่ง อายุประมาณ 5 ขวบ
> กำลังอุ้มตุ๊กตาไว้แนบกับอก
> เขาค่อยๆลูบผมของตุ๊กตานั้นและมองดูอย่างเศร้าสร้อย
>
> ฉันสงสัยว่าเด็กผู้ชายคนนี้จะเอาตุ๊กตาไปให้ใครกัน
>
> เด็กผู้ชายคนนั้นหันไปหาหญิงชราที่อยู่ข้างๆ
>
> 'คุณย่าแน่ใจหรือฮะว่าเงินของผมมีไม่พอ'
>
> หญิง! ชราตอบว่า 'หลานก็รู้นี่ว่าหลานมีเงินไม่พอที่จะซื้อตุ๊กตาตัวนี้หรอก'
>
> หลังจากนั้นหญิงชราก็บอกให้เขารออยู่ตรงนั้นประมาณ 5
> นาทีระหว่างที่เธอจะไปเดินดูรอบๆ
>
> แล้วเธอก็จากไปอย่างรวดเร็ว เด็กชายยังคงอุ้มตุ๊กตาอยู่ในมือ
>
> ในที่สุดฉันก็เริ่มเดินเข้าไปหาเขา
>
> ฉันถามเค้าว่าเค้าจะเอาตุ๊กตาตัวนั้นไปให้ใคร
>
> มันเป็นตุ๊กตาที่น้องสาวของผมชอบที่สุดฮะ
>
> และเธอก็อยากจะได้มันมากเป็นของขวัญวันคริสต์มาส
>
> เธอมั่นใจมากว่าซานตาคลอสจะให้ตุ๊กตาตัวนี้แก่เธอ'
>
> ฉันบอกเค้าว่า ซานตาคลอสจะให้ตุ๊กตานี้แก่น้องสาว! ของเขาแน่ๆ
>
> และก็ไม่ต้องกังวลหรอก
>
>
>
>
>
> (มาถึงตรงนี้ นึกหละสิครับว่า เรื่องนี้
> จะเหมือนกับเรื่องปกติทั่วๆไปที่คุณเคยอ่าน เดาผิดแล้วหละครับ
> ลองอ่านต่อสิครับ...)
>
>
>
>
> แต่เขาตอบฉันด้วยท่าทางเศร้าสลดว่า
>
> 'ไม่หรอกฮะ ซานตาคลอสไม่สามารถเอาตุ๊กตานี้ไปให้เธอในที่ๆเธออยู่ตอนนี้ได้
>
> ผมจะเอาตุ๊กตาตัวนี้ไปให้แม่
>
> แม่จะได้เอาตุ๊กตานี้ไปให้เธอเมื่อแม่ไปที่นั่น'
>
> ดวงตาของเขาเศร้ามากขณะที่เขาพูดต่อไป
>
> 'น้องสาวของผมไปอยู่บนสวรรค์
>
> พ่อ บอกว่าแม่ก็จะไปเหมือนกันในเร็วๆนี้
>
> ผมก็เลยคิดว่าแม่น่าจะเอามันไปให้น้องสาวของผมได้'
>
> หัวใจของฉันเกือบจะหยุดเต้น เด็กชายเงยหน้ามองฉันแล้วพูดว่า
>
> 'ผมบอกพ่อให้บอกแม่ว่าอย่าพึ่งไปให้รอผมจนกว่าผมจะกลับจากซุปเปอร์มาร์เก็ตฮะ'
>
> แล้วเขาก็หยิบรูปที่น่ารักมากของเขาซึ่งกำลังหัวเราะให้ฉันดู แล้วก็บอกว่า
>
> 'ผมอยากให้แม่เอารูปนี้ไปด้วยฮะเธอจะได้ไม่ลืมผม
>
> ผมรักแม่ฮะและผมก็หวังว่าเธอจะไม่ต้องจากผมไป
>
> แต่พ่อบอกว่าเธอต้องไปอยู่กับน้องสาวของผม'
>
> แล้วเขาก็จ้องมองตุ๊กตาอีกครั้งอย่าอาลัย
>
> ฉันรีบคว้ากระเป๋าตังออกมาอย่างรวดเร็ว
>
> หยิบธนบัตรออกมา 2-3ใบ แล้วพูดว่า 'ทำไมเราไม่ลองตรวจดูอีกที
> เผื่อว่าเราจะมีเงินพอ'
>
> 'ตกลงฮะ' เขาพูด 'ผมหวังว่าผมจะมีเงินพอนะฮะ'
>
> ฉันแอบใส่เงินของฉันลงในกระเป๋าตังของเขาโดยไม่ให้เขาเห็นแล้วเขาก็เริ่มนับมัน
>
> มันไม่ได้มีเงินแค่พอซื้อตุ๊กตาเท่านั้น แต่ยังเหลืออีกด้วย เด็กชายพูด
>
> 'ขอบคุณพระเจ้าที่ประทานเงินให้ผมฮะ' เขามองฉัน แล้วพูดเสริมว่า
>
> 'ผมอธิษฐานกับพระเจ้าก่อน! นอนเมื่อวานฮะ
>
> ว่าขอให้ผมมีเงินพอที่จะซื้อตุ๊กตาตัวนี้เพื่อแม่จะได้เอาไปให้น้องสาวของผมฮะ
> แล้วพระองค์ก็ได้ยิน
>
> ความจริงผมอยากได้เงินที่จะซื้อกุหลาบสีขาวให้แม่ด้วยฮะ
> แต่ผมไม่กล้าขอมากเกินไป
>
> แต่พระองค์ก็ให้เงินผมมากพอที่จะซื้อทั้งตุ๊กตาและกุหลาบ
>
> แม่ของผมชอบกุหลาบขาวฮะ'
>
> 2-3 นาทีต่อมา หญิงชราก็กลับมา
>
> ฉันเดินออกมากับรถเข็นของฉัน(รถเข็นที่ใช้ในซุปเปอร์มาร์เก็ตอะ)
>
> ฉันซื้อของจนเสร็จด้วยความรู้สึกที่ต่างจากตอนมาโดยสิ้นเชิง
>
> ฉันไม่สามารถเอาภาพของเด็กชายคนนั้นออกจากจิตใจฉันได้
>
> หลังจากนั้นฉันก็จำข่าวที่อยู่ในหนังสือพิมพ์เมื่อ 2 วันก่อนได้
>
> มันบอกว่าคนขับรถบรรทุกที่เมาเหล้าคนหนึ่งขับรถชนรถอีกคันหนึ่งที่มีหญิงสาวคนหนึ่งกับเด็กหญิงตัวเล็กๆใน
> รถ
>
> เด็กหญิงคนนั้นเสียชีวิตทันที แต่แม่ของเธออยู่ในขั้นบาดเจ็บสาหัส
>
> ครอบครัวของพวกเขาต้องตัดสินใจว่าจะดึงปลั๊กเครื่องช่วยหายใจดีหรือไม่
>
> เพราะถึงยังไงเธอก็ไม่สามารถดีขึ้นไปกว่าขั้นโคม่าได้
>
> ครอบครัวนี้จะเป็นของเด็กชายคนนั้นรึเปล่านะ
>
> 2 วันหลังจากได้พบกับเด็กชายคนนั้น
>
> ฉันอ่านเจอในหนังสือพิมพ์ว่า หญิงสาวคนนั้นได้เสียชีวิตแล้ว
>
> ฉันไม่สามารถหยุดตัวเองไว้ได้ที่จะไปซื้อกุหลาบช่อหนึ่ง แล้วไปที่ Mortuary
>
> ซึ่งร่างของหญิงคนนั้นได้ถูกเปิดให้คนได้ดูและอธิษฐานเป็นครั้งสุดท้ายก่อนฝัง
>
> เธออยู่ในนั้น
>
> ในโลงศพของเธอในมือมีดอกกุหลาบสีขาวดอกหนึ่งกับรูปถ่ายของเด็กชายคนนั้น
>
> และมีตุ๊กตาวางอยู่บนหน้าอก
>
>
>
>
> ฉันออกไปข้างนอกทั้งน้ำตารู้สึกว่าชีวิตของฉันได้เปลี่ยนไปตลอดกาล
>
> ความรักที่เด็กผู้ชายคนนี้มีให้แม่และน้องสาวของเขานั้นจะยังคงอยู่ยืนยาวสุดแก่การจินตนาการ
>
> แต่เพียงแค่เศษเสี้ยววินาท! ีเท่านั้น
>
> คนดื่มเหล้าคนหนึ่งก็ได้พรากทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเค้า
>
>
>
>
> ตอนนี้คุณมี 2 ตัวเลือก
>
> 1. ส่งข้อความนี้ให้แก่ทุกคนที่คุณรู้จัก
>
> 2. ลบข้อความนี้ทิ้งราวกับว่ามันไม่เคยทำให้คุณรู้สึกซาบซึ้ง
>
> ถ้าคุณส่งข้อความนี้ บางที...
>
>
> คุณอาจได้ช่วยป้องกันไม่ให้บางคนที่เมาแล้วขับก็ได้
> เพื่อนเหมือนกับนางฟ้าที่ช่วยเราบินในยามที่ปีกของเราหลงลืมวิธีแห่งการบิน
> 'ทีม
> คือกลุ่มคนที่อาจจะมี ประสบการณ์ พรสวรรค์ หรือระดับการศึกษาที่ไม่เท่ากัน
> แต่อยู่ในหน้าที่เดียวกัน'
>
> เมาไม่ขับเด็ดขาด ทุกครั้งที่เมาแล้วต้องขับรถ

โดย: อิด   วันที่: 9 Oct 2007 - 08:07

 ความคิดเห็นที่: 1 / 2 : 295171

โดย: Amy

เป็นเรื่องเศร้าที่ซึ้งและน่ายินดีจริงๆ

 ความคิดเห็นที่: 2 / 2 : 295188

โดย: non@m-a-95