วันนี้ขณะมาทำงาน เวลาเข้างาน 8.30 น. ขับรถมาด้วยความสบายใจว่ายังไงต้องทันเมื่อมาถึงตึกเอ็มไพร์ ที่ทำงานของผม มันนนนนน รถติดยาวออกมา ผมมาถึงตึก 8.20 กะว่ายังไงต้องทัน
เอาไงดีหว่ารถติด ชิบหาไม่เจอ ผมจึจะออกขวาเพื่อจะไปจอดบนตึกเพราะว่าทางลงใต้ดินรถติดเหลือเกิน ออกขาวปั๊บ จาก
เจอ เจ๊ตีรถออกขาวเหมือนกันแต่มันไม่ออกมาทั้งคันมันออกมากั๊กเลน เซ็งจะบีบแต๊รก็ม่ะได้เดี๋ยวจะหว่าเราไม่มีมารยาท สักพักยามเสือกไปโบกรถให้มาขาวเลนผมอีก คราวนี้อารมณ์ขึ้นซิครับแสดดดดดดด ผมต้องผมฝ่ายเป็นเลนส์ เมื่อขึ้นตึกได้ โถ่โว้ยไอเจ๊นั้นมันยังขึ้นมาอีก ขับก็ช้าแสดดดดดดดดดดผมจึงทำกริยาไม่ดีเท่าไรโดยการขับจี้ ไปเจ๊เห็นผมขับจี้จึงเลี้ยวไปอีกทาง คราวนี้และทาคุมิ(ซอสญี่ปุ่น 555+ เข้าสิงห์) เริ่มจากโค้งแรกเลย ผมเหยียบคันเร่งไปไม่เบรคและเลี้ยวเลย ทำให้ท้ายปัด ล้อหน้าฟรี จากเคยที่ดูวิดีโอดิฟ์ ผมเลยหักล้อไปทางขาวเพื่อให้รถ สไลท์ไป โอ้พระเจ้าจอร์ช เราทำได้ พอหลุดโค้งนั้นมาความโมโหก็หายไปเพราะว่ากลัว ครัชไหม้
เมื่อจอกรถเสร็จมานาฑิกา ง่า 8.35 สายผมจึงเปิดฝากระโปงเพื่อดูเครื่องก็ เห้อม่ะรู้ว่าเป็นไงบ้างแต่ไม่มีควันเหมือนกับคราวที่แล้ว น่าจะโออยู่ ที่มาเล่าให้ฟังนั้นอื่นอยากให้เพื่อนๆๆใจเย็นกันนะครับเด๋วนี้ตอนเช้าเหมือนผมเป็นโรคจิตไปแล้วโมโหมากเวลาเจอรถติดตอนเช้า อยากให้ทุกคนยิ้มเข้าไว้นะครับผม
เพื่อสุขภาพจิตที่ดีของทุกท่านครับ ไปก่อนครับแล้วเจอกันใหม่
วันนี้รถผมดิรฟ์ได้ 5555+ (เพราะว่าโมโห)
