...พุธที่แล้ว..เจ้าตี่ของผมออกอาการมีเสียงดังด้านในกระโปรงหน้าอย่างแรง...แป้ก...แป้ก..เป็นจังหวะสั้นยาวไม่เป็นระเบียบ..ด้วยความที่มัน4ทุ่มแล้วเลยทนๆขับกลับบ้าน..
ระหว่างทางพอออกจากลานจอดรถบอริสัดได้สักกะเดี๋ยว...โอ้มายก้อด...ไฟหน้าทำไหมมันมืดๆแบบนี้ เลยแวะเข้าปั้มเจททททท......ดับเห็นๆเลยไฟหน้าด้านขวา...เอาละสิ..นั่งคิดอยู่จนเซลปอดพังไปเยอะเหมือนกัน...เอาวะ....ขับกลับระวังระวังหน่อย...ดีกว่ารอจนเช้าในปั้ม...ตกลงเลยขับกลับแบบทุกครั้งที่ผ่านทางแยก..ต้อปไฟสูงทุกครั้ง...รอดมาได้...นอนกลุ้มใจอยู่สัก5นาทีแล้วหลับไป...
เช้ามาขับรถไป0ครับ....ไม่คิดอะไรแล้ว...ไปถึง9โมงกว่าได้เลขคิว4วางแปะบนตัวรถเลย...ช่างที่นี่เค้าออกมาหาเราถึงที่เราจอดรถเลยครับ..ไม่ต้องไปเดินหาโต๊ะรับงานให้วุ่นวาย...สอบถามอาการเบื้องต้นแล้วขอสำเนาทะเบียนรถ.....ตอนเเรกผมงงๆว่าเอาไปทำไมแต่มารู้ที่หลังว่าเค้าลดความรำคาญของลูกค้าที่ต้องกรอกรายละเอียดต่างๆเลยเอาไปกรอกให้(แล้วเอามาคืนทีหลังตอนจ่ายตังค์)
พอสอบถามอาการเบื้องต้นเสร็จ...ช่างก้อแนะนำอย่างสุภาพมากๆว่าให้ไปนั่งรอตรงห้องที่จัดไว้...ไอ้ผมก้อว่าง่ายเดินไปเลย....อืมห้องดีพอสมควรโดยอีกด้านเป็นลานซ่อมซึ่งกั้นไว้ด้วยกระจกใสสามารถมองเห็นการทำงานของช่างโดยตลอดห่างไปประมาณ10-15เมตร..มีกาแฟให้ชงกินเอง..นำเย็น.จะมีที่ติก้อตรงหนังสือเนี่ยแหละมีแต่อะไรก้อไม่รุ....เลยดูทีวีแทน...ผ่านไปสักครึ่งชั่วโมง..พี่ช่างคนเดิมเดินมาบอกว่า..สายพานแอร์ฟันหลอ..สายพานไดเริ่มร้าวแตกลายงา(เหมือนหน้าป้า..เหมือนในทีวี)...หลอดไฟขาดครับ....ราคาอย่างละเอียดจำไม่ได้แต่หลอดไฟ520ต่อดวงจ่ายไปทั้งหมด1218บาท..
รวมเวลาที่อยู่ที่0 1ชั่วโมงครึ่ง...และกลับไปทำงานต่อได้...ครึ่งวัน...อ้อได้แถมแก้วน้ำมาใบนึงด้วย.
......ส่วนตัวผม..ชอบที่นี่แฮะ...
ก่อนกลับแวะขึ้นไปโชว์รูม...ทิ้งเบอร์ไว้กับเซล...เอาไว้ให้เค้าโทรมาตอนที่3มาถึงอยุทยา.
เเซลก้อดีใจหาย.....สัญญากะผมเป็นมั่นเป็นเหมาะว่ารถจะมาที่นี่ปลายตุลาแล้วจะโทรหาผมทันที..
ดันะที่ไม่บอกว่าโทรหาผมคนแรก...
สรุปว่าดีผิดคาด...
อ้อตอนจ่ายตังค์ช่างคนเดิมที่เอาใบจ๊อบมาปิดกระซิบข้างหูผมว่า.....ยางแท่นเครื่องทั้ง3ของผมเริ่มจองตั๋วกลับบ้านเก่ากันแล้ว...สงสัยงานนี้หลายตังแหง.....
|