|
ครูสาวจบหมาดๆแต่งตัวหวือหวากระโปรงสั้นเหนือเข่ามาสอนเป็นประจำ วันนึงเธอเข้าสอนตามปกติ แต่เนื้อหาที่ต้องขึ้นกระดานมันมากเหลือเกิน เธอก็เลยต้องเขย่งเขียนบนที่ว่าด้านบนของกระดานดำ
ทันใดนั้นมีเสียงเป่าปากเป๊ยวจากด้านหลัง ครูสาวหันไปเห็นเด็กผู้ชายคนนึงนั่งหัวเราะแบบกลั้นไม่อยู่
"เธอหัวเราะทำไมนายวิชัย" ครูสาวถามอย่างหงุดหงิด
"เอ้อ... ผมเห็นจักกะแร้ของครูครับ" ด.ช.วิชัยตอบ
"เธอออกไปได้เลย เธอถูกพักการเรียน 3 วัน" ครูสาวลงโทษอย่างหงุดหงิด
ครูสาวหันกลับไปเขียนต่อสักพัก เมื่อเธอเขย่งเหยียดอีกก็มีเสียงเป่าปากเปี๊ยวอีก คราวนี้มีหลายเสียงและดังกว่าเดิม
"คนไหนเป่าปากหา..." ครูสาวตาขวาง "ว่าไงนายสมชาย เธอเป่าปากทำไม" นายสมชายที่เก็บอาการไม่อยู่กลายเป็นเป้า
"เอ้อ... ผมเห็นกางเกงในครูโผล่ออกมาครับ" สมชายตอบเสียงอ่อย
"พวกเธอนี่เหลือขอจริงๆ" ครูสาวยัวะจัด "เธอออกไปได้เลย เธอถูกพักการเรียนเดือนนึง"
ครูสาวหันกลับไปเขียนกระดานต่ออย่างโมโหจัด แต่ก็เจ้ากรรมอีกนั่นแหละ การแต่งตัวแบบมีปัญหาของเธอมันคือต้นเหตุที่แท้จริงของสถานการณ์นี้ และมันก็ยังไม่ได้ถูกแก้อยู่ดี ดังนั้นเมื่อเธอเหยียดสุดตัวอีกครั้งคราวนี้ เสียงเป่าปากกันเปี๊ยวป๊าวลั่นห้อง แต่เมื่อเธอหันไปเธอก็พบแต่ความเงียบ จนกระทั่งเด็กผู้ชายคนนึงกลั้นหัวเราะไม่ไหว
"นายโสภณ บอกมาซิว่าหัวเราะทำไม"
ด.ช.โสภณไม่พูดไม่จา ก้มหน้าเก็บของแล้วเดินออกจากห้องทันที
"จะไปไหนหา... ตอบชั้นมาก่อนว่าเธอเห็นอะไร" ครูสาวไล่บด
"ผมไม่อยากจะพูดหรอกครับ" โสภณตอบ "แต่เชื่อเถอะไอ้ที่ผมเห็นน่ะมันพอจะทำให้ผมถูกไล่ออกจากโรงเรียนแน่ๆ!"
|
อาจารย์สาวหัดใหม่
