|
> : ได้เวลาหยุดคิด
> นี่เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในอเมริกา
>
> A man came out of his home to admire his new truck. To his puzzlement,his
> three-year-old son was happily hammering dents into the shiny paint of
the truck.
> ผู้ชายคนหนึ่งออกมาชื่นชมรถกระบะคันใหม่หน้าบ้าน
> แต่แล้วก็ต้องเป็นเง็งเมื่อเห็นลูกชายวัย 3 ขวบของเขา
> กำลังบันเทิงอยู่กับการเอาฆ้อนทุบให้รถบุบเล่น
>
> The man ran to his son, knocked him away, hammered the little boy's hands
> into pulp as punishment.
> เขาถลันไปที่ลูกชาย ผลักลูกกระเด็น
> แล้วคว้าฆ้อนมาทุบมือลูกจนน่วมเป็นการลงโทษ
>
> When the father calmed down, he rushed his son to the hospital.Although
the
> doctor tried desperately to save the crushed bones, he finally had to
> amputate the fingers from both the boy's hands.
> พอหายสติแตก พ่อก็ตาลีตาเหลือกพาลูกไปโรงพยาบาล
> แต่แม้ว่าหมอจะพยายามแบบสุดๆ
> แล้ว ก็ไม่สามารถกู้กระดูกที่แหลกเหลวกลับคืนมาได้
> จนสุดท้ายก็ต้องจำใจตัดนิ้วเด็กทิ้งจากทั้ง 2 มือ
>
> When the boy woke up from the surgery & saw his bandaged stubs, he
> innocently said, " Daddy, I'm sorry about your truck." Then he asked,"but
> when are my fingers going to grow back?"
> พอเด็กชายฟื้นจากการผ่าตัดและเห็นมือของเขาที่กลายเป็นตอกุดๆ พันผ้าพันแผล
> เขาก็พูดกับพ่ออย่างใส ซื่อว่า
> "พ่อครับ ผมขอโทษเรื่องรถกระบะของพ่อนะครับ" แล้วเขาก็ถามต่อว่า "ว่าแต่
> เมื่อไหร่นิ้วของผมจะงอกใหม่อ่ะ?"
>
> The father went home & committed suicide.
> พ่อกลับบ้าน แล้วก็ฆ่าตัวตาย
>
> Think about this story the next time someone steps on your feet or u wish
to
> take revenge.Think first before u lose your patience with someone u love.
> Trucks can be repaired.. Broken bones & hurt feelings often can't.
> ครั้งต่อไปที่มีใครมาเหยียบเท้าเรา หรือเราคิดถึงการแก้แค้นเอาคืน
> ขอให้คิดถึงเรื่องนี้นะ คิด ก่อนที่จะหมดความอดทนกับใครสักคนที่เรารัก
> รถกระบะซ่อมได้ ..
> แต่กระดูกหัก & ใจเจ็บที่ ชอกช้ำน่ะ เยียวยาไม่ได้แล้ว
>
> Too often we fail to recognise the difference between the person and the
> performance. We forget that forgiveness is greater than revenge.
> บ่อยครั้งที่เราลืมความแตกต่างระหว่างตัวบุคคลกับการกระทำ เราลืมไปว่า
> การให้อภัยนั้น ยิ่งใหญ่กว่า การแก้แค้น
>
> People make mistakes. We are allowed to make mistakes. But the actions we
> take while in a rage will haunt us forever.
> เป็นคนก็ต้องมีพลั้งพลาด คนเราทำผิดทำพลาดกันได้
> แต่สิ่งที่เราทำขณะตกอยู่ในโทสะจริตนั้น
> จะตามหลอกหลอนเราไปตลอดกาล
>
> Pause and ponder. Think before you act. Be patient. Forgive & forget.
> หยุดคิด ตรึกตรอง คิดก่อนทำ เย็นๆ ไว้ รู้จักอภัยและหัดลืม
>
> Love one and all.
> รักให้ทั่วหน้า ทั่วหล้า
>
> If you judge people, you have no time to love them.
> ถ้าเรามัวแต่คิดตัดสินคนอื่น (ว่าเขาเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
> สมควรโดนอย่างนี้อย่างนั้น ฯลฯ)
> เราก็ไม่เหลือเวลาที่จะรักเขาได้เลย
>
>
> ขอบคุณที่รักกัน.
....ก้อปเค้ามา.....คิดเองไม่ค่อยได้...เวลาโมโหทีไร..หน้ามืดทุกที...
|
เอาไว้อ่านเล่นๆครับ
