สวัสดีครับครอบครัวมาสด้า ผมมีความในใจอยากมาเล่าให้ทุกคนได้ฟังเมื่อประมาญ9เดือนที่แล้วครอบครัวผมซึ่งก็มีกันอยู่3คนพ่อแม่ลูกเป็นครอบครัวชั้นกลางๆได้เกิดสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น พ่อซึ่งเป็นเหมือนทุกๆสิ่งของครอบครัวมีอาการปวดขาโดยไม่ทราบสาเหตุผมกับแม่ได้พาพ่อไปหาหมอทุกๆที่แต่ก็ยังไม่ทราบอาการบ้างก็ว่าเส้นพลิกบ้างก็ว่ากล้ามเนื้ออักเสบ จนมาถึงวันที่พ่อล้มในห้องน้ำจนต้องผ่าตัดกระดูกจึงได้รู้ว่าพ่อเป็นมะเร็งที่กระดูก อึ้งครับงงผมรู้สึกมึนๆไม่อยากยอมรับความจริงหมอบอกว่าเรารู้ตัวช้าไปมันมากเกินที่จะแก้ไขใดๆได้ไม่สามารถฉายรังสีหรือทำเคมีบำบัดได้ ทุกๆเดือนผมจะพาพ่อไปโรงพยาบาลเพื่อไปหาหมอพูดง่ายๆคือพาพ่อไปเที่ยวนั่นเองเพราะตลอดเวลาพ่อไม่สามารถเดินไปไหนได้นอกจากนั่งรถเข็นอยู่ภายในบ้านหรือว่านอนอยู่ในห้อง มันเป็นช่วงเวลาที่ทรมารหัวใจของทุกคนในครอบครัวที่จะต้องมารอเวลาของการจากไป อาการของพ่อคงเป็นอาการที่ใครก็คงไม่อยากเป็นมันปวดปวดซะจนผมปวดแทนมะเร็งร้ายมันลามไปทุกส่วนที่เป็นกระดูกสิ่งที่ช่วยพ่อได้คือมอร์ฟีนพ่อทานมอร์ฟีนเป็นว่าเล่นรวมถึงการฉีดด้วยการไปโรงพยาบาลเหมือนเป็นการไปเที่ยวของพ่อคือพ่อจะได้นั่งของบ้านเราเพื่อไปดูสิ่งต่างๆนอกบ้านและไปเจอหมอที่จะมอบความสุขให้พ่อก็คือมอร์ฟีนนั่นเอง รถของบ้านเราซึ่งเป็นรถที่พ่อรักมันมากๆคือ volk vento มันเป็นรถคันแรกที่บ้านเรามีและมันก็อยู่กับพ่อมานานมากมันเหมือนคนในครอบครัวไม่เคยเกเรตอนที่พ่อแข็งแรงพ่อผมสามารถใช้เวลาอยู่กับมันก็คือล้างมันได้เป็น2-3ชั่วโมงพพ่อจะเช็ดทุกอย่างเท่าที่พ่อจะทำได้ทำให้ผมรู้เลยว่าพ่อรักมันขนาดไหน จนเวลาผ่านมาอีก3-4เดือนขณะที่ผมกำลังขับรถพาพ่อไปหาหมอผมกับพ่อไปสะดุดตากับรถคันนึงมันคือM3ผมพูดกับพ่อว่า พ่อสวยดีนะพ่อไม่น่าเชื่อว่ามาสด้าจะดีไซน์ได้ขนาดนี้แจ๋งเลยนะพ่อ สิ่งที่ตอบกลับมาแทนคำพูดของพ่อคือรอยยิ้มแล้ววันนั้นก็ผ่านไปจนอีก2วันผ่านมาพ่อต้องไปที่ทำงานเพื่อไปทำเรื่องลาออกแล้วก็ทำเรื่องบำเน็จบำนาญซึ่งเราได้คุยกันแล้วในครอบครัวว่าตามใจพ่อว่าจะเลือกอะไรแต่ในใจผมกับแม่คิดว่าพ่อเลือกบำนาญเพราะเราเคยเปรยๆกันไว้ แต่พอวันนั้นมาถึงพำกลับเลือกบำเน็จทำเอาผมกับแม่งงว่าทำไมแต่ก็ไม่ได้ถามเพราะเป็นสิ่งที่พ่อเลือกเวลาผ่านไปเป็นอาทิตย์ขณะที่ผมอุ้มขึ้นนั่งบนรถเข็นพ่อพูดกับผมว่าวันอาทิตย์ว่างมั้ยไปไหนรึเปล่าผมก็บอกว่าไม่ครับไม่ไปไหนอยู่บ้านครับพ่อพูดกับผมว่าพาพ่อไปธุระหน่อยได้มั้ยมีหรือจะไม่ได้ผมบอกพ่อไป เช้าวันอาทิตย์พ่อนั่งหน้าคู่กับผมที่ขับส่วนแม่นั่งหลังพ่อคอยบอกทางตลอดเรากำลังวิ่งไปเส้นบึงกุ่มจนมาถึงเลี้ยวขวาพ่อบอกว่าเห็นโชว์รูมมาสด้านั่นมั้ยเข้าไปเลยพ่อไปถึงผมก็เอารถเข็นลงอุ้มพ่อมานั่งแล้วก็เข็นเข้าไปสรุปแล้วทำเอาผมงงพ่อจองรถเรียบร้อยแล้วเป็นM31.6ไมโครซิลเวอร์จ่ายมัดจำ2หมื่นเปลื่ยนเป็นเบาะหนังทางเซลก็จัดการให้เรียบร้อยทุกอย่างแล้วก็บอกเรามาว่าต้องรอประมาณ3เดือนน่าจะได้รถ พอผมได้ยินผมแทบช๊อค3เดือนบ้ารึเปล่ามันนานไปมั้ยผมถามเค้าผมรู้สึกว่า3เดือนมันนานไปสำหรับพ่อที่จะได้นั่งรถคันนี้แต่พ่อกลับยิ้มแล้วบอกว่าไม่เป็นไรพ่อรอได้นั่นคือความทรงจำในช่วงนั้นของผม เวลาได้ผ่านมาแล้วพ่อผมได้จากไปแล้วแกจากไปอย่างสงบที่บ้านของเราเองที่เตียงที่แกนอนทุกวันผมกับแม่อยู่กับแกจนนาทีสุดท้ายจนแล้วจนรอดเวลาที่เราไม่อยากให้เกิดก็มาถึงผมแทบเสียสติส่วนแม่ผมไม่ต้องถามแย่ยิ่งกว่าผมอีกแต่สิ่งที่ทำให้เรานึกเสืยใจก็คือจนในที่สุดพ่อก็ไม่สามารถได้นั่งรถคันใหม่ที่พ่อซื้อจนได้มันนานไปสำหรับพ่อจริงๆพอเสร็จงานพ่อทุกอย่างเรียบร้อยผมนั่งอยู่ที่หน้าบ้านแม่เดินเข้ามาแล้วบอกกับผมว่าพ่อพูดกับแม่ไว้ว่ารถคันนี้พ่อซื้อให้เรา2คนแม่ลูกคันเก่ามันซ่อมแพงเพราะเอาเข้าศูนย์ตลอดขายทิ้งซะแล้วใช้คันใหม่บอกน้องเล็กดูแลรถให้ดีอย่าขับเร็วใจเย็นๆอย่าปล่อยให้เรอะมากนักพ่อซื้อคันนี้ก็เพราะเจ้านะพ่อรักลูก ผมพิมพ์ต่อไม่ไหวแล้ว ผมรักพ่อและคิดถึงพ่อครับ

โดย: lek_silenzer   วันที่: 1 Aug 2005 - 13:35

 ความคิดเห็นที่: 41 / 58 : 103472

โดย: O-Omega

พึ่งได้อ่านของพี่ goball

เสียใจด้วยคับ

สงสัยผมต้องทำตัวให้ดี ก่อนที่จะไม่มีโอกาศ
ขอบคุณคับ

 ความคิดเห็นที่: 42 / 58 : 103479

โดย: ...

เป็นกำลังใจให้นะ

 ความคิดเห็นที่: 43 / 58 : 103486

โดย: แฟร์

ผมอ่าน 3 รอบ กินใจจริงๆ ครับ คล้ายๆ กลับคุณพ่อผมครับ แต่ท่านเป็นมะเร็งตับและท่านก็จากไปแล้ว

 ความคิดเห็นที่: 44 / 58 : 103495

โดย: rex

ขอให้มีสติกันทุกคนนะครับ

มีสติสัมปชัญญะ กันตลอดทุกย่างก้าวได้ยิ่งดี พูดง่ายทำยาก แต่เมื่อรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ ระลึก รู้สึกตัวอยู่ ก็จะเกิดปัญญาครับ ก็จะคิดเรื่องง่าย ๆ ออกเช่น

คนเราเกิดมาก็ต้องตายทุกคน
อย่าอยู่ไปวัน ๆ
อยู่อย่างมีค่าแก่ตัวเอง
ไม่ใช่เรื่องเงินทอง
อะไรก็ได้ที่ไม่เบียดคนอื่น
ทำอย่างสัตว์ประเสริฐ
ไม่ทำอย่างเดรัจฉาน
ใช้เวลาทุกวันอยากคุ้มที่สุด
ใช้มันราวกับมันเป็นวันสุดท้าย
ใช้มันอย่างฉลาด (มีสติ)
เป็นคุณแก่ผู้ให้กำเนิดโดยอัตโนมัติ
ท่านก็ชื่นใจ


ท่านที่เคยสูญเสียบุคคลที่รัก จะเข้าใจ
Don't know what you've got till its gone
เสียใจเมื่อสาย เพราะไม่มีสติสัมปชัญญะ ตอนมีอยู่ ไม่รู้ ไม่รับ ไม่สำนึกค่า

เกิดมาก็นับถอยหลังแล้วว่าจะตายเมื่อไหร่

สำคัญอยู่ที่ว่า เราจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ อย่างไร?


ขอให้ทุกคนมีสติครับ

 ความคิดเห็นที่: 45 / 58 : 103644

โดย: supreme

อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย สุดยอดคุณพ่อจริงๆค่ะ

 ความคิดเห็นที่: 46 / 58 : 103780

โดย: โอ

เสียใจด้วยครับกับการจากไปของคุณพ่อคุณ

 ความคิดเห็นที่: 47 / 58 : 103854

โดย: ....

T_T

 ความคิดเห็นที่: 48 / 58 : 103858

โดย: Bird23

ต้องค่อยๆ อ่าน อ่านทีเดียวน้ำตามันจะไหล


เสียใจด้วยนะครับ

 ความคิดเห็นที่: 49 / 58 : 103860

โดย: พี...tamc

เสียใจด้วยครับ
ถึงแม้จะเสียคุณพ่อไป แต่คุณยังมีคุณแม่อยู่
ดูแลคุณแม่ท่านให้ดีๆ นะครับ

อ่านแล้วก็ทำให้เราได้หยุดคิด ถึงบางสิ่งที่เราทำพลาดไป
ว่าตอนนี้เรากำลังทำอะไรอยู่
อยากกลับบ้านไปกอดแม่ครับ....

 ความคิดเห็นที่: 50 / 58 : 103881

โดย: o

ขนาดเราคนไม่มีพ่อ ได้อ่านแล้วยังซาบซี้งถึงความรักที่พ่อมีต่อลูกและลูกมีต่อพ่อ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ และขอให้ดูแลคนที่เหลืออยู่นั่นก็คือ "แม่" ที่ต่อไปท่านจะเป็นทั้งพ่อและแม่ในเวลาเดียวกัน อย่าให้ต้องได้ใช้คำว่า "มันสายเกินไป" กับครอบครัวของเราได้อีก ...ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ^_^

 ความคิดเห็นที่: 51 / 58 : 103946

โดย: GoBall

ผมไม่มีทั้งพ่อและแม่แล้วนะ

ตอนนี้ฟังเพลงอยู่เพลงนึง สร้อยเพลงร้องว่า
"แต่ลูกอยากให้แม่กอด"

ฟังไปคิดเลยครับ
เนื้อหาเพลงคร่าวๆ
คือตอนแม่อยู่ แม่ขอกอดแล้วไม่ให้กอด
พอท่านจากไปถึงได้รู้สึกว่าความอบอุ่นนั้นไม่มีอีกแล้ว
เลยอยากให้แม่กอดอีกครั้ง

ของใครก็ไม่รู้writeไว้ฟังในรถแต่ไม่ได้พิมพ์ชื่อนะครับ
ผมว่าเนื้อหาเพลงใช้ได้เลย
ไปฟังกันนะครับ

วันแม่นี้ผมคงได้แค่ทำบุญให้ท่านทั้งสอง
ซึ่งปกติถ้าท่านอยู่ผมก็จะพาไปทานอาหารข้างนอก
แบบร้านที่ท่านไม่เคยไปนะครับ

แต่ตอนนี้ทำได้เพียงแค่นี้จริงๆๆๆๆๆๆๆ

 ความคิดเห็นที่: 52 / 58 : 103949

โดย: -:-GunGGinG-:-

เสียใจด้วยนะคะ

 ความคิดเห็นที่: 53 / 58 : 104021

โดย: Note,A.T.

เป็นกำลังใจให้นะครับ จขกท ยังไง คุณพ่อก็ไม่ได้ไปไหนไกลหรอกครับ อยู่ในใจเวลาที่คิดถึงนะครับ

 ความคิดเห็นที่: 54 / 58 : 104203

โดย: zexwarior

น้ำตาคลอเบ้าครับ อ่านแล้วผมนึกถึงตอนที่ผมกับแม่และพ่อพร้อมหน้ากันแล้วหัวเราะเมื่อประมาณวันที่ 30 พฤษภา 2546
ที่ผมพูด และนึกถึงแบบนี้ เพราะผมกับพ่อไม่ค่อยลงรอยกันเท่าใหร่ และนั่นเป็น1ในน้อยครั้ง
ที่ผม พ่อ และแม่ นั่งหัวเราะอย่างมีความสุข เพียงแต่ครั้งนั้นครั้งสุดท้ายด้วยที่ผมได้หัวเราะกับพ่อ

รักและดูแลคุณแม่ ให้ดีที่สุดนะครับ

 ความคิดเห็นที่: 55 / 58 : 104603

โดย: jea

ซึ้งมาก T-T

 ความคิดเห็นที่: 56 / 58 : 106033

โดย: @Relax@

 ความคิดเห็นที่: 57 / 58 : 106133

โดย: วันเวลาไม่อาจย้อนคืน

เสียใจด้วยนะค่ะ ขอให้ดูแลรถคันนี้ให้ดีนะค่ะ
พ่อกับแม่และคนที่เรารัก เราไม่สามารถรู้ได้ว่าเค้าเหล่านั้นจะจากเราไปเมื่อไรอาจจะวันนี้หรือพรุ่งนี้ไม่มีใครจะล่วงรู้ได้ อยากให้ทุกคนทำในสิ่งที่อยากจะทำให้กับคนที่เรารักทำซะตั้งแต่วันนี้ก่อนจะไม่มีวันพรุ่งให้ทำ.......อย่ารอและขอให้กล้าที่จะทำถึงแม้สิ่งที่คิดจะทำอาจจะดูไม่มีค่ามากมายแต่ก็เป็นสิ่งที่เราจะทำเพื่อคนที่เรารัก................ทำมันเถอะค่ะทำแล้วเสียใจดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้ทำ

 ความคิดเห็นที่: 58 / 58 : 107004

โดย: teto

ขอแสดงความเสียใจด้วยอ่านแล้วซึ้งจริงๆและดีใจจริงๆที่คนในนี้มีน้ำใจมากๆทั้งๆที่ยังไม่เคยเจอหน้ากันเลย