เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันเสาร์ตอนเย็นนึกครึ้มอยากไปนอนทะเลซะหน่อย ก็พาสองหมาขึ้นอีพริ้งค์ ( นังหมวยดำนั่นแหละ ) ออกจากบ้านบ่ายแก่ๆ แระ แวะโน่นแวะนี่นิดหน่อย กว่าจะไปถึงหาดแม่รำพึง ระยอง ก็ปาเข้าไป ห้าโมงเย็นแล้วครับ ก็ได้เล่นน้ำกันแป็บนึงแล้วไปหาห้องพักแถวริมหาดอาบน้ำ อาบท่าเสร็จก็ขับรถออกมาเพราะต้องไปรับแฟนสาวคนสวยที่ชลบุรี ออกมาจากที่พักวิ่งถนนเลียบหาดมาได้สองโลกว่าๆ เองพอถึงมุมมืดเพราะไฟถนนหมดแถวๆ นั้นพอดี ขับมา 70-80 ได้มั๊ง จู่ๆ ภาพตรงหน้าแทนที่จะเป็นถนน แต่กลายเป็น ช้างงงงง แทนครับ ช้าง จริงๆ ครับไม่ได้อ่านผิดกันหรอกครับ ไอ้ตัวที่มีสี่ขาใหญ่ๆ ดำๆ ที่ชอบมักจะโดนเจ้าของบังคับให้เดินข้างถนนแล้ว กล้วย 3 ลูก 20 นั่นแหละครับ
ระยะที่เห็นประมาณ 15-20 เมตร เอง ถนนเส้น้นเป็นถนนเลนสวน ไม่กล้าหักซ้ายเพราะถนนเส้นนั้นชอบมีรถมาจอดด้านซ้ายแถมมืดด้วยเดี๋ยวไปสอยนักท่องเที่ยวเข้าจะซวยหนัก เลยหมุนขวาออกไปนิดนึงแต่ก็มีไฟแว๊บมาทีนึง (แม่ม มีรถมานี่หว่า) เลยหักกลับ ทำไงคับ กดเบรดเด็มแรง เบรค v6 ทำงานเห็นผลครับ แต่ไม่เร็วพอ โครมมมมมมมมมม
ภาพที่เห็นและความรู้สึกตอนนั้นนะครับ อันดับแรกเลยรู้ว่าเบลท์ดึงตัวผมทันที (แอบดีใจและภูมใจเล็กๆ ครับ เบลท์ติดรถมา 12 ปีกว่า มันยังใช้งานได้ดี) แล้วกระจกบานหน้าแตกเป็นเส้นละเอียดยิบแล้วค่อยๆ ยุบลงมาอยู่ห้างจากหน้าผมประมาณ 10 ซ.ม. ได้มั๊ง แต่ข้างนอกกระจกนั้นมันเป็นช้างครับ (เป็นการเห็นช้างที่ใกล้ที่สุดในชีวิต หุหุ) จากนั้นเจ้าช้างก็กระเด็นตกรถออกไปอยู่บนถนนประมาณ 5 เมตรล้มลุกคลุกคลานอยู่ พอรถจอดสนิท ผมมองสำรวจตัวเอง ลองขยับแข้งขยับขาดู โอเคไม่เจ็บปวดอะไร หันไปมองไอ้สองหมา ไอ้บวยนอนอยู่ข้างหลังกระเด็นตกไปอยู่ในซอกที่วางเท้าหลังเบาะทำหน้างงอยู่ โมจิ นั่งหน้า กระเด็นตกไปอยู่ที่วางเท้าหันมามองทำหน้า งงๆ ประมาณว่า "ขับให้มันดีดีไม่เป็นรึไงฟระ คน เอ๊ย หมาจะนอน" โอเค คนไม่เป็นไร 2หมาสบายดี หันไปมองช้าง ควานช้างพาเดินออกไปห่างจากจุดเกิดเหตุประมาณ 200 เมตรแล้วครับ ผมเลยเปิดประตู อ้าว เวง เปิดไม่ออก เลยต้องใช้ลูกถีบสกายคิ๊ก ออกมาได้วิ่งตามช้างครับ ให้เขาหยุด (ประมาณว่าเด็กควานช้างมันคงตกใจ) หน้าตาเอ๊อๆ นิดนึง ผมโทรแจ้ง สวพ.91 ให้เขาประสานงานตำรวจให้ รอ 10 นาที ตำรวจมาครับ เยี่ยมจริงๆ ใช่มั๊ย ซาร่า แล้วก็โทรไปบอกแฟนบอกเพื่อน จากนั้นก็ไปโรงพัก..........................กว่าจะได้กลับบ้าน ตีสอง พระเจ้าจอร์ช หิวโคตร เพราะแควนต้องนั่งรถจากอมตะนครไปปากเกร็ดเพื่อไปเอารถอีกคันขับนั่งมากะเพื่อน มาหาผมที่ ส.ภ.เมืองระยอง กรรมจริง
เจ้าช้างไม่เป็นไรครับ วันนั้นที่ชนนะ ยังเดินได้อยู่ ขาหลังขวาเดี้ยงเล็กน้อย แต่พอตอนเช้าครับ หมอ อลงกรณ์ มหรรณพ หมอช้างของในหลวง มาดูอาการแล้วก็ให้พาไปส่งบ้านที่สุรินท์เข้าโรงพยาบาลช้าง เพราะรุ่งเช้าเจ้าช้างไม่ค่อยอยากเดินครับ ขาหลังขวาเจ็บ ขาหน้าซ้ายบวม บริเวณสีข้างด้านซ้ายมีรอยแผลเลือดไหล นิดหน่อย สองรอย แต่ยังกินอาหารกินน้ำได้ สงสารมากๆๆๆๆ มารู้ทีหลังว่า เจ้าช้างชื่อ กรองทอง เป็นช้างพลาย (ตัวผู้อ่ะครับ) เดี๋ยวจะติดตามอาการมาบอกครับ
สรุปว่าเหตุเกิดจากควานช้างพาข้ามถนนโดยไม่ได้ดูรถก่อน กรรมจริงๆ
ที่ว่ามายาวเหยียดเนี่ย จะถามว่าจะซ่อมไงดีครับ พี่น้อง แนะนำที เดี๋ยวจะเอารูปให้ดูนะครับ