......คือผมอยากขอบคุณพวกพี่ๆที่ช่วยอยู่เป็นเพื่อนผม ในวันที่แย่ที่สุด...จนรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว
ก้อได้พวกพี่อยู่เป็นเพื่อน.....เลยไม่ทำอะไรที่แย่ไปกว่านั้น
.....ขอบคุณพี่อาร์ม...ที่เป็นเหมือนพี่เหมือนเพือ่นและเหมือนพ่อคนที่สองของผม....ที่เข้าใจผม
....ขอบคุณพี่แย้....... ที่ต้องบินพรุ่งนี้แต่ก้อนั่งอยู่ด้วยกัน..จนเลิก..ขอบคุณคับ....
....ขอบคุณพี่ภู.....เวปมาสเตอร์ที่กินเบียร์เป็นเพื่อนเพิ่งเคยเห็นเนี่ยแหละ.....แต่จะซึ้งก่านี้ถ้าพี่ไม่
บอกว่า......พอกลับตอนตี 2 .....ยังมีไปวนดูสถานที่จะทำการซุ้มโจมตี กับพี่อาร์ม พี่เอ๋
....ขอบคุณดัมพ์....ที่ทนคบตั้มมาเป็น10ปี...ต้องตื่นแต่เช้ายังมาขับรถพาตั้มกลับบ้าน......แถมต้อง
เช็ดอ้วกให้อีก.....ขอบคุณจิงๆ
.....รวมทั้งต้องขอบคุณพี่เอ๋ พี่ตุ๊ และทุกคนที่เป้นห่วงผมด้วยฮะ
ปล. ขอโทดคนที่อยู่ในซ.ลาดพร้าวซอย 4 รวมถึงคนที่ขับรถบนถนนทุกคนด้วยเพราะขับได้
.....สุดๆดีที่ไม่มีใครเดือดร้อน ขอโทดจิงๆคับ...... เกือบลืมขอโทดที่ผมอ้วกใส่ ถนนเกษตร
นวมินทรที่เค้าแข่งรถกัน ที่สำคัญอ้วกขณะรถวิ่งด้วย ทุเรศสุดๆ......