เคยมั้ยที่จะเขียนจดหมายหาคนนู้นคนนี้ เราเขียน เรามองคนนู้นคนนี้ตลอดเวลา จนวันๆนึง ไม่รู้เราได้อยู่กับตัวเองกี่ชั่วโมง กี่นาที กัน... กวางจำไม่ได้แล้วว่ากวางเคยอ่านบทความเรื่องเขียนจดหมายถึงตัวเองนี้ตอนไหน แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้มันหายไปแย้วง่ะ คุ้ยไม่เจอ

แต่เอาเป็นว่า มาชวนเขียนจดหมายถึงตัวเองกันดีก่า จะเขียนเป็นจดหมายรักถึงตัวเอง บ่นเรื่องโน่นนี่ ระบายความอัดอั้นตันใจ หรือ สงสารตัวเอง หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ต้องเป็นจดหมายถึงตัวเองนะ ดูจิ๊ จะมีใครเขียนอารัยมั่ง อิอิ

โดย: กวางป่า   วันที่: 1 Jul 2009 - 22:37

 ความคิดเห็นที่: 21 / 40 : 475713

โดย: ปู่

^
^
^
ง่ะ...........

 ความคิดเห็นที่: 22 / 40 : 475720

โดย: กวางป่า

ไหนๆก้อไหนๆแระ ขอบ่นซะหน่อยดีกว่า....อึดอัดดดดดดดดดดด

ศุกร์ที่แล้ว ผ่าตัดปลาที่เลี้ยงดูมาอย่างดี... แล้วก้อพยายามดูแลหลังการผ่าตัดให้ดีๆมาตลอด
เย็บสองชั้นคือ ชั้นกล้ามเนื้อ กับ ชั้นผิวหนัง....

ม่ะวันก่อน... ชั้นกล้ามเนื้ออะไม่เห็น แต่เห็นว่าชั้นผิวหนังติดดีแล้ว ดีใจมากมาย ลูกตรูหายแร้น
มาวันนี้....... ไหมเย็บดันบาดเอาเนื้อเยื่อขาดหมด เดาว่ามันคงไถไปโดนอะไรเกี่ยวไหมเย็บเข้า เลยบาดขาดเป็นแผลตามแนวไหมเย็บเลย ดูแล้วใจเสีย รู้สึกไม่ดีเลย สงสารปลา เครียดดดดดดดดดดดๆๆๆๆ

ไม่ชอบเลย อ้ายความรู้สึกแบบนี้เนี่ย.... อึดอัดๆๆๆๆ เด่วไม่แน่คืนนี้จะย่องไปตึกคณะอีกรอบ ไปดูซะหน่อยว่ายังอยู่ดีอยุ่มั้ย

โอ้ย หงุดหงิด.....

 ความคิดเห็นที่: 23 / 40 : 475777

โดย: ปู่

^
^
ปลาอารายครับ? ผมเคยตัดเหงือกAROWANAสองครั้ง ก็โอเคดี ครั้งที่สามก็เลยได้ใจลองตัดอีก สงสัยวางยาหนักมือไปหน่อย ตอนนี้เลยย้ายจากตู้ปลาธรรมดามาเลี้ยงอยู่ในตู้เย็นได้สองปีแระ ไม่กล้าทิ้งทำใจไม่ได้อ่ะ มันอยู่เป็นเพื่อนผมที่บ้านนี้มา7ปี อยู่ๆก็ทิ้งกันไปซะงั้น
.... ของให้ปลาคุณกวางป่าหายไวๆนะครับ สู้ๆ ^^

 ความคิดเห็นที่: 24 / 40 : 475798

โดย: กวางป่า

ปลาดุกง่ะค่ะ อาจารย์ให้มาสองคนต่อหนึ่งตัว เลี้ยงกันมา อยุ่กันมาหลายอาทิตย์ จนรักมันไปซะแล้วง่า ยิ่งผ่าตัดแล้วเห็นแผลไม่ดีๆแบบนี้แล้วมันรุ้สึกไม่ดีเรยง่ะค่ะ

ปล. ห้ามครายบอกว่าเอาไปผัดเผ็ด หรือ ทำปลาดุกฟูนะขอบอก... ยังไงก้อม่ะให้มันม่องแน่ๆ แง่งงๆ

 ความคิดเห็นที่: 25 / 40 : 475808

โดย: ปู่

แล้วเอาปลาดุกมาผ่าเล่นๆหรือเป็นวิชาเรียนครับ?

 ความคิดเห็นที่: 26 / 40 : 475812

โดย: กวางป่า

วิชาเรียนค่ะ aquatic medicine ค่ะ
มีผ่าซาก ผ่าตัด ดูแลหลังผ่าตัด รักษาสัตว์น้ำ...... อะไรพวกเนี้ยค่ะ

 ความคิดเห็นที่: 27 / 40 : 475889

โดย: Paobig

เมื่อไหร่น๊อเราจะรวย เมื่อไหร่น๊อจะมีฟอรารี่ขับเล่น เมื่อไหร่น๊อจะกิน ๆ นอน ๆ ไปวัน ๆ แต่มีตังใช้ไม่ขาดมือ
พยายามต่อไปนะ ซักวันคงถูกหวย

 ความคิดเห็นที่: 28 / 40 : 475960

โดย: ด้าเองกั๊บ

คิดถึงบ้านจังเร้ยยย
คิดถึงบ้านจังเร้ยย
คิดถึงบ้านจังเร้ย

....สู้ๆ

 ความคิดเห็นที่: 29 / 40 : 475962

โดย: JipJeep

ก้าวต่อไป เจสัน!!

 ความคิดเห็นที่: 30 / 40 : 475994

โดย: Hard

จขกท..อย่าคิดมากเลยครับพี่ หลายคนเกิดมาได้อะไหล่มาไม่ครับ บางคนเกิดมาไม่มีอะไรกิน อด ๆ อยาก ๆ บางคนไม่มีรถใช้เจ็บป่วยต้องเดินไปหาหมอหลายกิโล ถ้าคิดแค่นี้แล้วมองย้อนกลับมา จะเห็นว่าตัวเราโชคดีมาก ๆ แล้วครับ แต่ถ้ามองไปแล้วเห็นแต่คนที่มีอันจะกิน ขับรถราคาแพง ชีวิตสะดวกสบาย มันก็จะทำให้มองว่าตัวเราขาดอะไรหลาย ๆ อย่างซึ่งที่จริงมันไม่ได้เป็นแบบนั้นซักหน่อย ความสุขของพวกเราเกิดขึ้นง่าย ๆ ด้วยการให้ครับ ให้อะไรก็ได้กับคนที่ด้วยโอกาสกว่าเรา แค่นี้ก็ทำให้เรามีค่าและมีความสุขขึ้นเยอะแล้วครับ

ปล.ชีวิตผมไม่เคยชอบปลาดุกเลย จนกระทั้งผมได้ลิ้มรสปลาดุกฟู+เบียร์วุ้น..

อันนี้จะหมายที่ผมจะเขียนถึงตัวผมเองครับ..
เฮ้ย เอ็งอย่าวุ่นวายเรื่องของชาวบ้านให้มันมากนักได้มั้ยวะ ถ้าเอ็งทำไม่ได้เอ็งอาจจะไม่แก่ตายนะเว้ย..อย่าก่อหวอด ขอร้อง..

 ความคิดเห็นที่: 31 / 40 : 476020

โดย: ต่าย_ตาตี่ 0860348872

แหม๋พี่ Hard เขียนถึงตัวเองซะ

ยังไงคุณกวางก่ะสู้ๆนะคับ

เพื่อน้องปลา ถ้ามันขาดคุณกวางกะเพื่อนมันคงแย่

ตอนนี้มันคงดีใจที่มีคุณกวางกะเพื่อนคอยดูแล

 ความคิดเห็นที่: 32 / 40 : 476082

โดย: *~ ต้องมนต์ ~*

 *_* จะหาเรื่องใส่ตัวทำไมวะไอ้หนิง

เท่านี้ยังงานเยอะไม่พอชิมิ ฮ๊าๆๆๆ

เด่วไป PR ให้เค้าผิดคิวละเมิงเอ๊ย งานเข้าระดับประเทศแน่ๆ

 ความคิดเห็นที่: 33 / 40 : 476083

โดย: THANA

 ความคิดเห็นที่: 34 / 40 : 476180

โดย: กวางป่า

หว๋ายๆๆๆๆ... กวางไม่ได้เหนื่อยหน่าย ไม่ได้อะไรขนาดนั้นค่ะ...

หลายๆความคิด หลายๆข้อความที่เขียนข้างบนนั่น กวางอิงมาจากบุคคลที่กวางนับถือมากๆบางท่านค่ะ เช่น คุณฐิตินาถ ณ พัทลุง, คุณนพเก้า ไชยะบุรินทร์ และก็คุณกรรณิกา ธรรมเกษร เมื่อครั้งที่ไปเข้าคอร์สปฏิบัติธรรมของคุณแม่สิริ กรินชัย น่ะค่ะ จากหัวข้อว่าเขียนจดหมายถึงตัวเอง และสิ่งที่อยากจะบอกกับตัวเอง และใจของตัวเองมากที่สุด ก็เป็นเรื่องนี้ เลยเขียนแปะไว้อะค่ะ แห่ะๆ ทำให้เข้าใจผิดกันไปหมดเรย ขอโทษนะคะ....

หลักๆคือ การฝึกการมีสติอยู่กับตัว เท่าทันปัจจุบัน รู้เท่าทันอารมณ์ ความนึกคิดตัวเอง และไม่ปล่อยให้ใจโดนดึงกระชากลากถู วุ่นวายไม่รู้จักจบจักสิ้น และ กลับมามีความสุขสงบในใจตัวเอง และสุขเพียงพอที่จะแบ่งปันให้กับคนอื่นรอบๆข้างอะไรแนวๆนั้นค่ะ

 ความคิดเห็นที่: 35 / 40 : 476244

โดย: ตา...ก้อง

โอ้ บอร์ด มาสด้าเนี่ย มีอะไรให้แปลกใจเสมอๆ นะครับ

หลักๆคือ การฝึกการมีสติอยู่กับตัว เท่าทันปัจจุบัน รู้เท่าทันอารมณ์ ความนึกคิดตัวเอง และไม่ปล่อยให้ใจโดนดึงกระชากลากถู วุ่นวายไม่รู้จักจบจักสิ้น และ กลับมามีความสุขสงบในใจตัวเอง

หลักก็คือ มีสติ ตามรู้ความรู้สึกยินดี ยินร้ายในจิต ณ ปัจจุบัน ด้วยจิตใจที่เป็นกลางไม่แทรกแซง

หรือ "ดูจิต" นี่คือคำสอนของ หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมทฺโช ที่ ศิษย์ไม่เอ่าอ่าวคนนี้ ทำมั่งไม่ทำมั่ง

เวลาสุขก็ลืมตัว พอทุกข์มาจ่อคอหอยแล้ว ถึงจะมานึกหา ธรรมมะ นี้ละครับจดหมายถึง ตัวผมเอง

 ความคิดเห็นที่: 36 / 40 : 476246

โดย: กวางป่า

ง่า... จิงๆแล้ว ต้องการจะบอกแค่ว่า หลักๆแล้วที่เขียนจดหมายถึงตัวเองฉบับนั้น คือ ด้วยเหตุผล และความคิดตามนั้นค่ะ คือ เหนื่อยกับการที่จะต้องอยู่ในวงจรนี้แล้วค่ะ อยากให้ใจได้พักจริงๆ และกลับมาอยู่กับตัวเอง มีสติ รู้เท่าทันซะบ้างอะไรแบบนี้อ่าค่ะ

กวางมิได้มีความหมายถึงหลักการปฏิบัติง่ะค่ะ.... ความรู้ ความเข้าใจของกวางต้องบอกว่าด้อยมากๆ พึ่งเริ่มหัดคลานกระดึ๊บๆ ยังคงต้องเดินทาง ต้องฝึกฝนอีกไกลโขค่ะ มิบังอาจสั่งสอน หรือ ให้หลักการปฏิบัติต่อใครง่ะค่ะ แห่ะๆ

แต่ดีใจค่ะ ที่ได้พบกับศิษย์หลวงพ่อปราโมทย์ ณ ที่บ้านแห่งนี้ค่ะ
กวางรู้สึกว่า กวางดูจิต ไม่เป็นง่ะ แต่จะค่อนข้างถนัดดูการเคลื่อนไหวกายมากกว่า นั่งสมาธิก็ไม่ได้เผลอเพ่งโดยไม่รู้ตัวเป็นประจำ แล้วก้อหลุดไปเจออาการแปลกๆประจำอะค่ะ

 ความคิดเห็นที่: 37 / 40 : 476437

โดย: ตา...ก้อง

กวางรู้สึกว่า กวางดูจิต ไม่เป็นง่ะ แต่จะค่อนข้างถนัดดูการเคลื่อนไหวกายมากกว่า
ไม่แปลกครับ เคยทำมาอย่างไร ก็มักจะไหลไปอยู่ในสภาวะนั้นง่ายเสมอๆ จะคูกาย ต้องเป็นผู้มี

สมาธิระดับได้ ณาน แล้วจึงจะได้ผล มิเช่นนั้นจะเพ่งกาย ได้แต่ สมถะ ก็ดีครับจิตใจจะได้มีเรี่ยวแรง

แต่ คุณกวางเอาเรี่ยวแรง ไปออกรู้ออกเห็นภายนอก เสียเวลาเดินปัญญาครับ เวลาทำในการ วิปัสนา มี

ไม่มาก แต่เวลาสำหรับสมถะมีเป็น กัปล์ๆครับ

จะตั้งต้นจากไหนก็ได้ แต่สุดท้าย ขอให้ดูลงมาที่จิตครับ ว่า ยินดี หรือ ยินร้าย หรือ เป็นกลาง

ดูมากๆ โดยไม่เผลอไปแทรกแซง แล้วจะเห็น ทุกสิ่งเสมอกันหมดครับ คือชั่วคราว

มีเหตุก็เกิด หมดเหตุก็ดับ บังคับไม่ได้ จิตใจจะเข้าสู่ความเป็นกลางอย่างแท้จริงครับ
เข้าไป ตั้งกระทู้ ถามผู้รู้ ท่านอื่นๆได้ที่ wimutti.net นะครับ ที่นี่วัยรุ่นเยอะครับ เพราะ

ธรรมมะของจริงนั้น ไม่เนิ่นช้าครับ

เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปครับ

 ความคิดเห็นที่: 38 / 40 : 476439

โดย: กวางป่า

สมัครสมาชิกไว้ระยะหนึ่งแล้วอะค่ะที่ wimutti อะค่ะ แต่ไม่ค่อยกล้าโพสต์ถามสักเท่าไหร่ ไม่ค่อยคุ้นอะค่ะ แห่ะๆ

มีอาจารย์ กับ พระท่าน ก็บอกเหมือนกันว่ากวางเป็นพวกติดสมถะมาก ก็งงๆเหมือนกันว่า ไม่เพ่งเนี่ย เป็นยังไง แล้วเพ่งเป็นยังไง คิดว่าไม่เพ่งแล้วเชียว เผลอแผล็บเดียว มีอาการแปลกๆนู่นนี่อีกแหล่ว

พอจะทำวิปัสสนา ก้อมักจะไป "หา" ซะงั้น ไม่รู้ว่าดูเฉยๆ รู้เฉยๆ เป็นยังไง ยังไงถึงไม่สุดโต่งไปสองทาง ระยะหลังๆเริ่มรู้สึก อือ นี่เพ่งแล้ว(มั้ง) อ่ะตอนนี้รู้เฉยๆแล้ว... แต่ก้อไม่แน่ใจว่าเข้าใจผิดไปเองมั้ย คิดไปเองรึเปล่าก็ไม่รู้ อาจารย์ท่านเดี๋ยวนี้ท่านก็งานรัดติ้วเหลือเกินไม่กล้ารบกวนท่านน่ะค่ะ

 ความคิดเห็นที่: 39 / 40 : 476500

โดย: ตา...ก้อง

เคยได้อ่านหนังสือ ของหลวงพ่อมาบ้างหรือยัง มีให้ DL เป็น PDFที่ wimutti.net หน้าหลวง

พ่อครับ แนะนำ1.วิถีแห่งความรู้แจ้งปูพื้นก่อนครับ แล้วต่อด้วย 2.ประมวลคำสอนฯ อันนี้ครบดีอ่าน

ง่ายด้วย แต่ถ้าชอบศัพท์เทคนิคเยอะ เนื้อหาค่อนข้างลึกก็ 3.ประธีปส่องธรรม

ไม่เพ่งเนี่ย เป็นยังไง แล้วเพ่งเป็นยังไง

ลองยกนิ้วหัวแม่มือ แล้วลองมองดูสิครับ สังเกตุดี ขณะมองเราจะลืมตัวตัดการรับรู้ สนใจแต่หัวแม่มือ

อย่างเดียวเรียกว่าลืมโลกไปเลย ไปอยู่กับอารมณ์ สมถะ เพ่ง หรือสงบนิ่งนั่นเอง การเพ่งกระทำได้กว้าง

ขวางมากครับ ใช้อะไรก็ได้ เพ่งอะไรก็ได้

 ความคิดเห็นที่: 40 / 40 : 476504

โดย: ตา...ก้อง

ส่วนตรงข้ามกับ เพ่งก็คือเผลอ เผลอไปดู เผลอไปฟัง เผลอไปลิ้มรส เผลอไปสัมผัส เผลอไปนึกคิดปรุง

แต่ง นักปฎฺบัติส่วนมากคือพวกแรก ส่วนคนทั่วไปคือพวกหลัง ส่วนคนที่อยู่กับ รู้ จริงๆมีน้อย

มาก รู้แล้วจบตรงที่ รู้ รู้แล้วไม่แทรกแซง คือยินดี แล้วดึงไว้ หรือยินร้ายแล้วผลักออก หรือไม่รู้ว่าจะดู

อะไร แล้ว ควาน หรือ หา อย่างที่ คุณกวาง ประสพ

เคล็ด ไม่ลับก็คือ อะไร จะเกิดขึ้นก็เรื่องของมัน ไม่ใช่เรื่องของเรา เราจะอยู่ดูอยู่รู้เฉยๆ เราปฎิบัติจริ

งๆ แล้วก็ไม่ได้มุ่งหวังจะเอาอะไร มันได้ของมันเอง สิ่งที่ได้คือองค์ความรู้ รู้อะไร?

ก่อนอื่นต้องรู้ จัก 1.อริยสัจ 2.กิจในอริยสัจ 3.กระทำกิจนั้น

คนส่วนใหญ่ ใจไม่ถึง ไม่ยอมทำ ข้อ3 อย่างตรงไปตรงมา ถ้าคุณกวางทำได้ ก็จะรู้ว่า รู้อะไร

หนังสือ 3 เล่มที่แนะนำ ช่วยตอบคำถามได้แน่ เพราะการปฏิบัติเป็นเรื่องเฉพาะตน สามารถรู้ได้ด้วย

ตนเอง และแต่ละคนมีหนทางเดินไม่เหมือนกัน แต่จุดหมายคือที่เดียวกัน

เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นครับ