ในที่สุด วันนี้ที่รอคอยก็มาถึง ตื่นแต่เช้าออกจากบ้านตั้งแต่หกโมง คลานๆ ไปตลอดทางด้วยความกระเด้งกระดอน ไปถึงสนามพีระฯ เกือบแปดโมง พกของเสียไว้เต็มลำไส้กะว่าจะปล่อยทิ้งทันทีที่ถึงสนาม
ปรากฎว่า เมื่อไปถึงสนาม เนยปรี่มาบอกว่าให้รีบไปลงชื่อแล้วเอาสติกเกอร์มาติดรถเพราะจะควอลิฟาย 0800 น. เอ้า... เป็นไงเป็นกัน ได้สติกเกอร์มากำลังจะเริ่มติด อ๋องก็มาบอกว่าให้ติดแค่เบอร์ไปก่อนเพราะเริ่มควอลิฟายแล้ว เอ้า... เป็นไงเป็นกัน รีบแปะเบอร์ ใส่รองเท้า ใส่ถุงมือ ใส่หมวกนิรภัย แล้วรีบขับรถออกไปวิ่งจับเวลาโดยที่ยังมีของเสียอยู่เต็มลำไส้
ผลก็คือ ด้วยเวลาที่เร่งรีบ เหล่า MCT ต่างก็ลงไปวิ่งควอลิฟายได้คนละรอบเดียว