เหมือนเพื่อนผมเด๊ะเลยอาการแบบเนี้ย ตอนที่สมัยผมเรียนมหาลัย แรกก็ขับมอไซด์ไปเรียนมีตังใช้มีตังกินข้าว พอได้รถเก๋งมา ก็บ่นออกแนวโวยวายว่าไม่มีตังเติมน้ำมันรถไม่มีตังเติมเงินโทรศัพท์ไม่มีตังกินข้าวเงินเอาไปเติมน้ำมันรถและซ่อมบำรุงหมดแล้ว สุดท้ายเที่ยวขอยืมคนนั้นทีคนโน้นที จนเพื่อนทุกคนเอือมละอากับการกระทำ ผมก็เลยบอกไปว่าทำมัยไม่จอดแล้วขี่มอไซด์เหมือนเดิมล่ะ มอไซด์ก็ยังอยู่ หรือไม่ก็ขายรถยนต์ไปซ่ะก่อน มันตอบว่ามอไซด์เอาไว้ใช้ยามจำเป็น แล้วก็อยากโก้ไม่อยากน้อยหน้าใครเลยขับรถยนต์....
ผมได้แค่คิดในใจว่า งั้นก็เชิญอยู่กับความโก้ของคุณไปเถอะครับ มันไม่ช่วยให้คุณอิ่มท้องหรอก และคงไม่มีใครให้เงินคุณยืมได้ตลอด เพราะเหตุผลอันไม่สมเหตุสมผลซ่ะขนาดนี้
ตอนนี้เพื่อนคนนี้ไม่มีใครคบแล้วเพราะเที่ยวยืมเงินแล้วไม่คืน ปลงกิเลสของตัวเองไม่ได้
น้องมีนคงไม่อยากเป็นเหมือนเพื่อนพี่คนนี้ใช้มั้ยครับ เรื่องรถถ้ามันพังไม่มีตังซ่อมก็จอดไว้ก่อนแล้ว มีตังแล้วค่อยว่ากันครับ มีวิธีเดินทางอีกเยอะแยะมากมายครับ นึกถึงสมัยน้องไม่มีมันน้องเดินทางไงครับ ก็กลับไปใช้แบบเดิมก่อนก็ได้ครับ มีตังแล้วค่อยซ่อมดีกว่าเนอะ